Σχέση και αυτοβελτίωση – Πάνε χέρι χέρι; - Purpose Συμβουλευτική

Σχέση και αυτοβελτίωση – Πάνε χέρι χέρι;

By Βασίλης Καραγιαννόπουλος | Προσωπική Ανάπτυξη

Ξέρουμε πραγματικά τί θέλουμε από το άτομο που επιλέξαμε για σύντροφο;

Με τι κριτήρια το επιλέξαμε; Είναι πραγματικά αυτό που θέλουμε;

Σε μία πρόσφατη συζήτηση, άκουσα μία κοπέλα να εκφράζει τις ανησυχίες τις για τον άνθρωπο που έχει δίπλα της αυτόν τον καιρό. Στην ερώτηση μου, «Πως θα περιέγραφες αυτό το άτομο;», πήρα μία απάντηση που ξεκινούσε με «Καλός είναι μωρέ».

Αυτή την απάντηση την λες και γροθιά στο στομάχι. Όταν μία πρόταση ξεκινάει με κάτι τέτοιο, είναι σίγουρη και η συνέχεια. Τα υπόλοιπα ήταν καλές δικαιολογίες απλά για να ισορροπήσουν την κατάσταση. Ξέρει να μαγειρεύει, είναι καθαρός, δεν τσακωνόμαστε.

Εντάξει… Είναι όμως αυτό που θες;

Τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε κάποιον ή κάποια για σύντροφο μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου. Η συναισθηματική και ψυχολογική μας κατάσταση αλλάζει συστηματικά. Δεν είναι θέμα προβλήματος αλλά καθαρά εξελικτικής διαδικασίας. Αν φυσικά έχουμε επιλέξει κάτι τέτοιο. Όπως έχουμε αναφέρει και εδώ η προσωπική εξέλιξη δεν σηκώνει παρέα. Εκτός και αν η παρέα εξελίσσεται ταυτόχρονα.

Εννοείται ότι το ίδιο ισχύει και προς την άλλη κατεύθυνση. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν άτομα σε σχέση για μία δεκαετία, χωρίς καμία εξέλιξη. Δηλαδή εδώ και δέκα χρόνια δεν έχεις καταλάβει αν ο/η σύντροφός σού σου κάνει για να κάνεις οικογένεια ή μήπως οι συνθήκες δεν είναι ακόμα ιδανικές; Γιατί αν εδώ και δέκα χρόνια φτιάχνεις τις ιδανικές συνθήκες, μάλλον κάτι γίνεται λάθος.

Σχέση και αυτοβελτίωση – Πάνε χέρι χέρι;

Ας μην έχουμε αυταπάτες λοιπόν. Υπάρχουν φορές που επιλέγουμε την στασιμότητα γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να πάμε μπροστά. Έτσι, επιλέγουμε και την αντίστοιχη σχέση και έτσι γεμίζουμε και δικαιολογίες τη ζωή μας.

Αυτό μπορεί να συμβεί και αργότερα, όταν συνειδητοποιούμε ότι προχωράμε μπροστά κι εξελισσόμαστε αλλά οι γύρω μας όχι. Πολλές φορές, συνειδητοποιούμε ότι έχουμε κάνει λάθος επιλογή στο γάμο και εκεί είναι πιο δύσκολο να πάρουμε αποφάσεις. Ειδικά αν υπάρχουν και παιδιά στη μέση. Τα κρίσιμα ερωτήματα μας χτυπάνε την πόρτα. Χωρίζουμε τους δρόμους μας ή προσπαθούμε ξανά; Υπάρχει τρόπος να εξελιχθούμε και οι δύο ή θα κάνω όλη τη δουλειά μόνος μου; Και αν τελικά μείνω και κάνω όλη τη δουλεία εγώ, πόσο καλό είναι αυτό για την υγεία μου – Ψυχολογική και σωματική; Τι ζωή θα είναι αυτή;

Τι χρειάζεται να ξέρω για να αποφύγω κάποιες από αυτές τις καταστάσεις;

Είναι απαραίτητο να θυμάσαι ότι την εκάστοτε χρονική στιγμή, επιλέγουμε σύντροφο με βάση τις ανάγκες μας εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.

Όταν δεν είμαστε έτοιμοι για μεγάλη σχέση, θα επιλέξουμε άτομα που θα περάσουν για λίγο από τη ζωή μας. Αν είμαστε πεσμένοι, θα επιλέξουμε κάποια που θα μας κάνει να χαμογελάμε ή που θα είναι εξίσου πεσμένη (ανάλογα με το τί ζητάμε την κάθε στιγμή). Ακόμη κι αν δεν κάνουμε εμείς την επιλογή αλλά μας προσεγγίσει το άλλο άτομο, δύο πράγματα συμβαίνουν. Πρώτον, η φυσιολογία μας και η συμπεριφορά μας εκπέμπει κάτι πολύ συγκεκριμένο που οι υπόλοιποι το αντιλαμβάνονται ενστικτωδώς – ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουν. Δεύτερον, οποιοσδήποτε αναγνωρίσει στοιχεία που του αρέσουν, σε αυτή μας τη διάθεση, θα αισθανθεί να ελκύεται προς τα εμάς.

Έτσι λοιπόν, οι σχέσεις που επιλέγουμε ή δεν επιλέγουμε να έχουμε, δεν είναι καθόλου τυχαίες. Μπορεί να μην το αντιλαμβανόμαστε συνειδητά αλλά το μυαλό μας δεν σταματάει ποτέ να δουλεύει και να αναλύει και φροντίζει για εμάς, χωρίς την άδεια μας.

Το άτομο που έχουμε δίπλα μας δεν είναι τυχαία εκεί. Το επιλέξαμε για κάποιους λόγους και υπάρχει πάντα η πιθανότητα να αλλάξουν οι προτεραιότητες μας.

Έτσι, είναι αναμενόμενο, στη διάρκεια της ζωής μας να κάνουμε σχέσεις που θα αποτύχουν. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να έχουμε τα μάτια, τα αυτιά και το μυαλό μας ανοιχτά για να δούμε τί μάθαμε από αυτή τη σχέση.

Να θυμάσαι, άλλο τί ψάχνουμε και άλλο τι πραγματικά έχουμε ανάγκη αυτή τη στιγμή.

 

Θελω να βελτιώσω τη ζωή μου!