Τελικά είναι καλή η Μοναξιά ή δεν βοηθάει;

Η ανάγκη του ανήκειν είναι αρχέγονη. Η ικανότητα του ανθρώπου να σχηματίζει μεγάλες κοινωνικές ομάδες ήταν αυτό που τον ώθησε στο να φτιάξει κοινότητες, χωριά, πόλεις και μοντέρνες μεγαλουπόλεις. Η επιβίωση μας εξασφαλιζόταν καλύτερα μέσα στην προστασία μίας ομάδας, παρά μέσα από τη μοναξιά.

Μία ομάδα μπορεί να φροντίσει για την προστασία ενός ατόμου. Μειώνει τον κίνδυνο από εξωγενείς παράγοντες και εξασφαλίζει την μακροζωία των ατόμων που την αποτελούν, οπότε και της ομάδας σαν σύνολο. Γιατί να μην θες να ανήκεις κάπου, λοιπόν;

Διάβασε κι αυτό: Πώς να Ξεπεράσεις μία Κακή Ημέρα

Με την πάροδο των χρόνων, η ανάγκη να ανήκουμε κάπου έγινε κάτι παραπάνω. Καθώς ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, η ομάδα κάλυπτε περισσότερες ανάγκες μας και ενίσχυε την κοινωνικότητα μας. Μάλιστα η ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να μας οδηγήσει ακόμα και στο να υιοθετήσουμε στοιχεία από την συμπεριφορά άλλων για να το πετύχουμε.

Η προστασία που μας προσφέρει η ομάδα είναι τέτοια που μας οδηγεί από μικρή ηλικία να οργανωθούμε σε αγέλες. Τα παιδιά δεν δυσκολεύονται καθόλου να γνωρίσουν νέους φίλους και να οργανωθούν σε ομάδες. Είναι ικανά να ξεπεράσουν γλωσσολογικά, πολιτικά, φυλετικά και όποιου άλλου είδους εμπόδια για να γνωρίσουν νέο κόσμο. Δεν θα τα δυσκολέψει τίποτα και θα ξεπεράσουν ακόμη και τα πιο δύσκολα εμπόδια για να κοινωνικοποιηθούν.

Αυτό συμβαίνει γιατί το ένστικτο της επιβίωσης είναι έντονο από πολύ μικρή ηλικία και γιατί τα παιδιά προσεγγίζουν τον κόσμο με μία απαράμιλλη αγνότητα και καθαρότητα μυαλού.  Όσο μικρότεροι είμαστε λοιπόν, τόσο ευκολότερο είναι να κοινωνικοποιηθούμε και να ενταχθούμε σε μία ομάδα.

Τι συμβαίνει αργότερα στη ζωή μας, λοιπόν, και σταματάμε να επιδιώκουμε την κοινωνικοποίηση μας; Ποιοι λόγοι μας οδηγούν στη μοναξιά; Τι μας κάνει να μην θέλουμε να συναναστραφούμε με άλλους ανθρώπους και πόσο υγειές είναι αυτό;

Απογοήτευση

Πολλοί άνθρωποι, με την πάροδο του χρόνου, απογοητεύονται από τις ανθρώπινες σχέσεις. Θεωρούν ότι κάθε «αποτυχημένη» συναναστροφή είναι άλλο ένα λιθαράκι στον τοίχο που τους χωρίζει από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Είτε έχει να κάνει με κοινωνικές σχέσεις, είτε με συντρόφους, η κάθε αποτυχημένη τους επαφή, τους τρομάζει και δυσκολεύει τις επόμενες επαφές τους.

Επιλογή

Το να επιλέξει κάποιος να μείνει μόνος του, πάει ενάντια στην ίδια την φύση του ανθρώπου. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι όμως που συνειδητά επιλέγουν να απομονωθούν, τουλάχιστον από το μεγαλύτερο πλήθος του κόσμου. Είτε λόγω πεποιθήσεων, είτε λόγω διαφορετικής προσέγγισης στον τρόπο σκέψης, δυσκολεύονται να αποδεχτούν και να ενσωματωθούν στο ευρύτερο κοινωνικό μόρφωμα.

Κεκτημένη ταχύτητα

Τώρα θα μου πεις πως γίνεται αυτό; Κι όμως, αν το καλοσκεφτείς, υπάρχουν άνθρωποι που λόγω δουλειάς ή άλλων υποχρεώσεων έχουν χαθεί από γνωστούς και φίλους. Εκείνο το ζευγάρι που απομονώθηκε από όλους, οι νέοι γονείς που «χάθηκαν» κάπου στην πατρότητα ή την μητρότητα, λόγω εργασίας ή άλλων υποχρεώσεων.

Σε γενικές γραμμές, η μοναξιά δεν κάνει καλό. Υπάρχουν άπειρες μελέτες που αποδεικνύουν ότι τα άτομα που είναι μόνα τους, έχουν πολλές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μία πληθώρα ψυχοσωματικών παθήσεων.

Τι μπορούμε να κάνουμε όταν δεν υπάρχει, πλέον, κανείς γύρω μας; Τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος που έχασε τον/την σύντροφο του; Κάποιος που βλέπει τα παιδιά του να φεύγουν και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι το σπίτι είναι άδειο και ότι οι παλιοί φίλοι έχουν εξαφανιστεί από πολλού;

Θές να ξεπεράσεις τη μοναξιά σου; Δες εδώ

Τι μπορώ να κάνω;

Για αρχή μικρά πράγματα. Όταν έχεις αναπτύξει συνήθειες χρόνων, είναι πολύ δύσκολο να τις αλλάξεις ξαφνικά.

Το πρώτο απλό βήμα είναι να βγεις από το σπίτι. Δεν θυμάμαι ποτέ να μου χτύπησαν την πόρτα και να μου είπαν: «Μάθαμε ότι είσαι πολύ ενδιαφέρων τύπος και ήρθαμε να σε γνωρίσουμε». Οπότε, χρειάζεται να κυκλοφορήσεις πάλι. Δεν χρειάζονται υπερβολές. Έστω και μία βόλτα στη γειτονιά θα κάνει την διαφορά. Ακόμα και ένα κατοικίδιο μπορεί να βοηθήσει. Η συναναστροφή μαζί του θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του αισθήματος της δυάδας ή της ομάδας.

Πιάσε ξανά τα χόμπι και τις συνήθειες που είχες παλιά. Θυμήσου τι σε έκανε χαρούμενο κάποτε και κάν’ το ξανά. Διάλεξε κάτι που να περιλαμβάνει κι άλλο κόσμο. Δεν έχει νόημα να αρχίσεις να φτιάχνεις τον κήπο σου, εκτός και αν θες να κοινωνικοποιηθείς με τα ζουμπούλια.

Να θυμάσαι ότι κι άλλος κόσμος βρίσκεται στην ίδια κατάσταση και χρειάζεται την επικοινωνία. Κάνε το πρώτο βήμα και άσε λίγο περιθώριο στους άλλους. Θα δει ότι σιγά σιγά θα μπουν στη ζωή σου.