Πόσες φορές έχεις “καταπιεί” αυτό που σε προβληματίζει γιατί φοβάσαι την διαμάχη που θα προκαλέσει;
Στο εργασιακό περιβάλλον συχνά καταπίνεις την οποιαδήποτε πίεση δέχεσαι, γιατί θέλεις να αποφύγεις την αντιπαράθεση. Δεν θέλεις διαπληκτισμούς, ούτε εντάσεις γιατί σου προκαλούν άγχος και δεν μπορείς να τις διαχειριστείς.
Έτσι, επικαλούμενος διάφορες δικαιολογίες, όπως την εργασιακή ηρεμία, τον φόβο της ανεργίας, το καλό πρόσωπο και την προσαρμοστικότητα που χρειάζεται να έχεις σε έναν χώρο γραφείου, δέχεσαι οτιδήποτε σου «σερβίρουν». Το κακό είναι ότι αποδέχεσαι ακόμη και πράγματα που είναι μη παραγωγικά ή ακόμη και κατάφορα άδικα.
Το ίδιο κάνεις και στις διαπροσωπικές σου σχέσεις. Έχεις την τάση να υποχωρείς συστηματικά σε συζητήσεις και ζητήματα που ενδεχομένως και να σε αδικούν, απλά και μόνο γιατί δεν θες ή δεν αντέχεις την αντιπαράθεση.
Έτσι καταλήγεις να είσαι μόνιμα πιεσμένος και αγχωμένος. Συσσωρεύεις μέσα σου αρνητικά συναισθήματα, αισθάνεσαι εγκλωβισμένος και αυτό μπορεί να έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό και την ψυχική σου ηρεμία.
Αυτό το συσσωρευμένο άγχος μπορεί να επηρεάσει την κρίση σου, να σε οδηγήσει σε λάθος αποφάσεις και να εκφραστεί σωματικά με διάφορες παθήσεις. Πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο; Αξίζει την ψυχοσωματική φθορά;
Αυτός λοιπόν είναι ο κόσμος της αποφυγής συγκρούσεων.
Μπορεί να εμφανιστεί πολύ νωρίς στη ζωή του ατόμου, λόγω του περιβάλλοντος στο οποίο μεγαλώνουμε. Στην ελληνική κοινωνία μεγαλώνουμε με το “Τι θα πει ο κόσμος;” Έτσι από πολύ μικροί μαθαίνουμε να κρατάμε μέσα μας τους προβληματισμούς μας για να μην εκτεθούμε παρά έξω με αποτέλεσμα να βλάπτουμε εμάς τους ίδιους.
Αργότερα, μπορεί να παρουσιαστεί στη ζωή κάποιου λόγω συνθηκών. Πολλές φορές, σε κομβικά σημεία της ζωής μας, κάνουμε ένα βήμα πίσω και αξιολογούμε την μέχρι τώρα πορεία μας. Όταν φτάνουμε σε ένα τέτοιο σημείο, συχνά αναρωτιόμαστε “Πως έφτασα εγώ εδώ; Δεν ήμουν έτσι, τι με άλλαξε; ”
Είναι συχνό φαινόμενο και είναι αξιοσημείωτο ότι μπορεί να παρουσιαστεί ακόμη και σε άτομα που έχουν βιώσει την ανεξαρτησία. Απλά η καθημερινότητα έχει έναν τρόπο να μας απορροφήσει και να μας οδηγήσει σε επιλογές που δεν είναι πάντα οι καλύτερες.
Απλά με το να αποφεύγει κανείς τις αντιπαραθέσεις με οποιονδήποτε τρόπο.
Μία απλή τακτική είναι να αλλάζεις θέμα σε κάτι πιο ευχάριστο όταν καταλαβαίνεις ότι η κουβέντα οδηγεί σε μία επικείμενη αντιπαράθεση.
Μία άλλη τακτική είναι να λες πάντα ΝΑΙ σε ότι κι αν σου προτείνουν ή σου ζητήσουν, απλά και μόνο για να αποφύγεις να εξηγήσεις γιατί διαφωνείς. Αυτό μπορεί να σε οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα καθώς μπορεί να βρεθείς φορτωμένος με υποχρεώσεις που ουσιαστικά δεν θέλεις να αναλάβεις.
Επίσης, αυτό μπορεί να σε οδηγήσει σε σχέσεις, φιλικές ή μη, με άτομα που είναι αρκετά εξουσιαστικά.
Τέλος υπάρχουν περιπτώσεις όπου για να αποφύγεις την αντιπαράθεση, μπορεί και να αποχωρήσεις από τον χώρο. Επιλέγεις δηλαδή, να απομακρύνεις τον εαυτό σου από την κατάσταση γιατί δεν μπορείς να την ελέγξεις.
Νομίζω ότι κανείς δεν θέλει να κρατάει μέσα του πράγματα που τον πιέζουν. Η μη έκφραση της αντίρρησης ή των επιθυμιών μας είναι περιοριστική και μπορεί να οδηγήσει σε εκρήξεις που δεν βοηθούν καθόλου. Ρώτα τον εαυτό σου:
“Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να πάθω αν εκφραστώ έτσι όπως θέλω; Μπορώ να διαχειριστώ τις συνέπειες ακόμη κι αν βιώσω την απόρριψη;”
Σκέψου τί είναι λογικό και τί είναι παράλογο όταν σκέφτεσαι να προσεγγίσεις το θέμα που σε ενοχλεί. Δες ποιο κομμάτι δημιουργείται από το μυαλό σου που είναι λογικό και πιο από τον φόβο σου που δεν είναι λογικό.
Ξεκίνα με μικρές διαμάχες και πέρνα σιγά σιγά σε μεγαλύτερες. Βάλε τον εαυτό σου στη διαδικασία λίγο λίγο για να συνηθίσεις στην ιδέα και να προσαρμοστείς χωρίς ιδιαίτερη πίεση. Καλό είναι να ξέρεις ακριβώς τι θες να πετύχεις.
Αν ξέρεις τι θες, θα πετύχεις πολύ περισσότερα απλά και μόνο γιατί θα ξέρεις τι θες να πετύχεις και πώς να το εκφράσεις στο άτομο με το οποίο συνομιλείς.
Αν δεν ξέρεις ακριβώς τι θες ή δεν το έχεις μελετήσει, θα σου δημιουργηθούν αμφιβολίες και φόβοι που μπορεί να σε δυσκολέψουν.
Να θυμάσαι ότι δεν είσαι υπεύθυνος για τα συναισθήματα των άλλων. Είναι δικά τους και αν όντως ενοχληθούν τότε είναι δικό τους θέμα. Εσύ είσαι υπεύθυνος για τα δικά σου και δεν μπορείς να μην τα υπολογίσεις όταν επιλύεις μία κατάσταση. Μην δίνεις στους άλλους δύναμη εξουσίας επάνω σου. Μπορείς απλά να συμμεριστείς τι αισθάνονται οι άλλοι.
Αρχικά ψάξε για τη ρίζα του προβλήματος. Πως έμαθες να αποφεύγεις τις διαμάχες μεγαλώνοντας; Από συγγενείς; Από κάπου αλλού; Κάνε συνειδητές αλλαγές σε αυτή τη διδαχή αμφισβητώντας την και βρες άλλο τρόπο διαχείρισης.
Αν σεβαστείς τον εαυτό σου και διαχειριστείς μία διαμάχη, δεν θα αφήσεις επιλογή στον υπόλοιπο κόσμο παρά να σε σεβαστεί. Ακόμη κι αν σκοπεύεις να εκφραστείς με τρόπο που θα σε δυσκολέψει, φρόντισε να το κάνεις. Αυτό σταδιακά θα σε βοηθήσει να ενισχύσεις την αυτοπεποίθηση σου και να μάθεις να διαχειρίζεσαι σωστά τις διαμάχες.
Η διαχείριση συγκρούσεων δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση αλλά είναι αναπόφευκτο κομμάτι της ζωής καθώς δεν είσαι ποτέ συντονισμένος στο 100% με τους άλλους. Όσο και αν σου φαίνεται φοβιστική σαν διαδικασία, θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ ευκολότερη όταν αρχίσεις να την εφαρμόζεις. Ο φόβος είναι στο μυαλό σου κυρίως λόγω της απραγίας…