Τι κάνεις όταν οι δικοί σου άνθρωποι δεν σε καταλαβαίνουν;

Γεννιόμαστε και ζούμε σε ένα περιβάλλον που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση. Έχουμε συγγενείς, γνωστούς και φίλους που ζουν και περιφέρονται γύρω μας καθημερινά. Τους κρατάμε κοντά μας στη ζωή μας γιατί θεωρούμε ότι μας καλύπτουν συναισθηματικά ή λογικά και είμαστε διατεθειμένοι να παραβλέψουμε τις ατέλειες ή την διαφορετικότητα τους (ή αυτό που εμείς πιστεύουμε ότι είναι ατέλεια ή διαφορετικότητα), για να έχουμε την παρέα τους και τη σχέση μαζί τους.

Η πορεία μας στη ζωή έχει πολλά αναπάντεχα. Είτε κατά τύχη, είτε κατ’ επιλογή, έρχονται στιγμές που βρίσκουμε τον εαυτό μας να ακολουθεί μονοπάτια που δεν τα περιμέναμε ή ακόμα καλύτερα κινούμαστε προς τα εκεί που πάντα θέλαμε.

Τι κάνουμε όταν αυτή η πορεία δεν συμβαδίζει με τις επιθυμίες, συνήθειες και επιλογές των φίλων και συγγενών όμως; Πως διαχειριζόμαστε καταστάσεις όπου συναντάμε εμπόδια από πολύ κοντινούς ανθρώπους μας;

Δεν μιλάμε για φυσικά εμπόδια, γιατί αυτά είναι τα πιο προφανή και τα πιο εύκολα να παρακάμψουμε. Μιλάμε για τα συναισθηματικά εμπόδια που μας δημιουργεί η συμπεριφορά τους. Βλέπεις, ο κόσμος έχει μάθει να λειτουργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Ας πούμε αυτές τις λειτουργίες, Ρουτίνες. Οι ρουτίνες είναι αρκετά δύσκολο να σπάσουν. Ο λόγος που τις δημιουργεί ο καθένας από εμάς, είναι γιατί μας βοηθούν να εξοικονομήσουμε ενέργεια και γιατί δεν μας βγάζουν από τη ζώνη άνεσης μας. Όταν παρουσιάζεται κάποιος που επιχειρεί να μας τις αλλάξει, τότε μπορεί να βιώσει ακόμα και την οργή μας.

Αυτό περίπου συμβαίνει κι όταν αποφασίζεις να κάνεις κάτι για το οποίο δεν συμφωνούν οι δικοί σου άνθρωποι.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το βιώσεις αυτό και πολλές φορές γίνεται ανεπαίσθητα. Σιγά σιγά θα παρατηρήσεις ότι η συμπεριφορά των γύρω σου αρχίζει να αλλάζει. Γίνονται πιο απόμακροι, πιο αδιάφοροι ή τηλεφωνούν πιο αραιά. Εδώ ίσως συνειδητοποιήσεις ότι αυτοί δεν είναι και οι πιο στενοί σου φίλοι ή συγγενείς. Αν έχεις κατασταλάξει στις ιδέες και τις αποφάσεις σου, δεν θα σε πειράξει και τόσο. Εξάλλου δεν είχες ιδιαίτερο δέσιμο μαζί τους, οπότε μικρό το κακό.

Οι πραγματικά δικοί σου άνθρωποι

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι πολύ κοντινοί σου, οι δικοί σου άνθρωποι. Αυτοί με τους οποίους έχεις μεγαλώσει μαζί, που υπολογίζεις την άποψή τους και που τους αγαπάς. Εδώ θα συναντήσεις ακόμα μεγαλύτερες εκφράσεις δυσαρέσκειας. Πολλές φορές θα φωνάξουν, θα διαμαρτυρηθούν, θα σου πουν πόσο μεγάλο λάθος κάνεις. Αν μιλούν από θέση ισχύος, θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν την άποψή τους με κυρώσεις. Για πιο μικρές ηλικίες αυτό μπορεί να σημαίνει τέρμα η οικονομική βοήθεια ή περιορισμός στο σπίτι. Μετά θα σου πουν ότι η επιλογή σου είναι μία φάση που μετά από λίγο θα περάσει. Ότι έχουν κατανόηση και ότι θα κάνουν υπομονή μέχρι να συνέλθεις. Στη συνέχεια θα παίξουν τα συναισθηματικά χαρτιά. Θα σου πουν πόσο τους στεναχωρείς. «Ο πατέρας σου είναι να σκάσει. Έχει τρεις μέρες να φάει». Μεταξύ μας, τρεις μέρες δίαιτα δεν θα του κάνουν κακό.

Από τη στιγμή που έχεις πραγματικά αποφασίσει να αλλάξεις κάτι στη ζωή σου, δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτό που μπορείς να κάνεις, απλά και αποτελεσματικά, είναι να καθίσεις με αυτά τα άτομα και να τους δώσεις να καταλάβουν ότι η απόφαση σου είναι οριστική. Δεν χρειάζεται να φωνάξεις, ούτε να τσακωθείς. Απλά να δηλώσεις τις προθέσεις σου για τις επιλογές σου. Κάποιοι θα το καταλάβουν. Κάποιοι θα το δεχτούν. Κάποιοι άλλοι δεν θα το αποδεχτούν ποτέ.

Καταλαβαίνω ότι σε στεναχωρεί. Κανείς δεν θέλει να βγάλει από τη ζωή του άτομα που τα αγαπάει και τα σέβεται. Στην πραγματικότητα όμως, δεν διώχνεις κανέναν. Αυτοί, οι δικοί σου άνθρωποι, επιλέγουν να απομακρυνθούν γιατί δεν έχουν τη διάθεση να σε καταλάβουν. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και πονάει.

Να θυμάσαι ότι ο δρόμος της αλλαγής προς το καλύτερο δεν είναι εύκολος. Στην πορεία όμως θα γνωρίσεις νέα άτομα που θα σε βοηθήσουν και θα σου σταθούν σε ότι κάνεις. Άτομα τα οποία θα σκέφτονται και θα λειτουργούν με ίδιο τρόπο με εσένα. Για έναν καλύτερο εαυτό τους.