Πραγματικός Ηγέτης: Τα 5 χαρακτηριστικά του και πώς να τα αποκτήσεις

Όλοι είμαστε ηγέτες.

Ηγέτες της μοίρας μας, της οικογένειάς μας, της εργασίας μας, του κοινωνικού μας κύκλου.

Και είναι ίσως και ηθική μας υποχρέωση να είμαστε όσο καλύτεροι ηγέτες γίνεται. Ο κόσμος μας χρειάζεται καλύτερη ηγεσία όσο ποτέ άλλοτε.

Είναι πολλοί πια οι άνθρωποι που έχουν διαμορφωθεί από την κοινωνία και την τεχνολογία να είναι παθητικοί, ζώντας εύκολες και άνετες ζωές. Πρακτικά περνούν τη ζωή τους υπνωτισμένοι σε έναν αυτόματο πιλότο.

Όμως κάπου εδώ υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση σχετικά με την ηγεσία:

Η ηγεσία δεν έχει να κάνει με την ανωτερότητα, την εξουσία ή τον έλεγχο, αλλά αντίθετα με τη δύναμη να εμπνέεις, να οδηγείς και να υπηρετείς.

Το να είσαι ηγέτης σημαίνει να έχεις όραμα για τη δημιουργία ενός καλύτερου αύριο και να εμπνέεις τους άλλους να ακολουθήσουν αυτό το όραμα.

Να λοιπόν 5 χαρακτηριστικά των πραγματικών ηγετών:

  #1 Ο Πραγματικός Ηγέτης παλεύει μέχρι τέλους

Υπάρχει ένα πολύ ωραίο και δυνατό γνωμικό, που όλοι μας εδώ στο Purpose πιστεύουμε:

“How you do anything, is how you do everything.”

(Σε ελεύθερη μετάφραση: ο τρόπος με τον οποίο κάνεις οτιδήποτε, είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνεις τα πάντα)

Ο καλός ηγέτης θέτει το όραμα, κατανοεί τι πρέπει να γίνει για να πραγματωθεί αυτό το όραμα και δρα μέχρι τέλους.

Το μεγαλύτερο τεστ για έναν άνθρωπο είναι το αν μπορεί να μείνει αφοσιωμένος στο όραμά του, ακόμα και όταν τα πράγματα πάνε άσχημα ή όχι όπως προσδοκούσε (και ναι, συνήθως δεν πάνε όπως περιμέναμε).

Οπότε τι κάνεις; Παραδέχεσαι την ήττα σου και επιστρέφεις στην ασφάλεια της ζώνης άνεσής σου;

Ή συνεχίζει να παλεύεις και να προχωράς μπροστά, παρά το ρίσκο, έχοντας τα μάτια σου στην τελική ανταμοιβή;

Ο πραγματικός ηγέτης θέτει το όραμα και το ακολουθεί παρ’ όλες τις δυσκολίες και τα απρόοπτα που αντιμετωπίζει.

#2 Ο Πραγματικός Ηγέτης παίρνει ρίσκα

Όποιος το παίζει εκ τους ασφαλούς στη ζωή δεν μπορεί να θεωρείται ηγέτης και φυσικά δεν θα γευτεί ποτέ αληθινή επιτυχία. Το να ζεις μια ζωή χωρίς καθόλου ρίσκο, πάντα μέσα στη ζώνη άνεσής σου, σε παγιδεύει στη μετριότητα, την απάθεια και «μουδιάζει» όλες τις φιλοδοξίες και το πάθος σου για τη ζωή.

Ο αδύναμος ηγέτης στέκεται στα σταυροδρόμια της ζωής, παράλυτος από τον φόβο της αποτυχίας.

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές: Η αποτυχία είναι εκπληκτική και σημαντικό εργαλεία ανάπτυξης. Είναι κάτι που μας επιτρέπει να μάθουμε τον εαυτό μας και το δυναμικό μας, να επεκτείνουμε τα όρια μας και όσα μπορούμε να καταφέρουμε στη ζωή.

Αν δεν πάρεις ρίσκα, δεν θα κάνεις ποτέ πραγματική πρόοδο στη ζωή.

#3 Ο Πραγματικός Ηγέτης μοιράζεται την επιτυχία

Ο ηγέτης είναι φιλόδοξος και δραστήριος προκειμένου να πραγματώσει το όραμά του. Όμως ταυτόχρονα είναι και ταπεινός και γνωρίζει ότι ο δρόμος για την επιτυχία δεν είναι μοναχικός.

Πρέπει να εμπνεύσεις και άλλους με το πάθος σου και το όραμά σου, γιατί κανείς δεν μπορεί να καταφέρει κάτι σημαντικό μόνος του.

Κάθε άνθρωπος που σε βοηθάει παίζει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία και αξίζει την ευγνωμοσύνη σου. Είναι σημαντικό να έχεις κατά νου ότι στους ανθρώπους αρέσει να αναγνωρίζεται η συνεισφορά και η βοήθειά τους, όσο μικρή κι αν είναι αυτή.

#4 Ο Πραγματικός Ηγέτης αναλαμβάνει τις ευθύνες του

Ο αδύναμος ηγέτης προσπαθεί να πάρει όλη την αναγνώριση για ότι επιτυγχάνει η ομάδα του, αλλά κατηγορεί τους άλλους όταν πράγματα πάνε στραβά.

Όμως το να κατηγορείς τους άλλους διαβρώνει κάθε εμπιστοσύνη και αφοσίωση που μπορεί να έχει η ομάδα σου σε εσένα.

Για αυτό είναι σκόπιμο να αναλαμβάνεις την ευθύνη για την συνέπεια κάθε απόφασης, ακόμα κι αν δεν φταις εσύ πραγματικά.

#5 Ο Πραγματικός Ηγέτης είναι ψύχραιμος

Οι μεγαλύτεροι ηγέτες στην ιστορία είχαν στιγμές μεγάλης επιτυχίας και στιγμές καταστροφικής ήττας.

Είναι όμως ο τρόπος που αντιδράς στην αποτυχία και την επιτυχία που σε κάνει μεγάλο Ηγέτη.

Οι πραγματικοί ηγέτες εστιάζουν σε αυτό που μπορούν να ελέγξουν: Στην αντίδρασή τους στην παρούσα στιγμή.

Το να επηρεάζεσαι από το παρελθόν ή να νιώθεις αβέβαιος για το μέλλον, δεν πρόκειται να σε βοηθήσει καθόλου ως ηγέτη.

Και αυτό μου θυμίζει κάτι άλλο σημαντικό που είχα ακούσει κάποτε:

Όταν οι καιροί είναι καλοί, ποτέ δεν είναι τόσο καλοί όσο νομίζεις.

Και όταν οι καιροί είναι κακοί, ποτέ δεν είναι τόσο κακοί όσο νομίζεις.

Αυτός ο τρόπος σκέψης με έχει κάνει να ζω «στο μέσον», να μην παρασύρομαι από την όποια επιτυχία και να μην αφήνω τις κακές στιγμές να με κάνουν να νιώθω ότι δεν αξίζω.

Κάτι ωραίο που μπορείς να κάνεις, αν θες να ενισχύσεις τις ηγετικές σου ικανότητες, είναι να διαβάσεις για τις ζωές κάποιων από τους μεγαλύτερους ηγέτες της ιστορίας.

Να μερικές ιδέες: Μέγας Αλέξανδρος, Ναπολέων Βοναπάρτης, Ιούλιος Καίσαρας, Μαχάτμα Γκάντι, Νέλσον Μαντέλα, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, απλά για να αναφέρουμε κάποιους.

Και όταν λέμε να διαβάσεις για τις ζωές τους, δεν εννοούμε να μπεις στην αντίστοιχη σελίδα της Wikipedia, αλλά να αφιερώσεις χρόνο σε κάποια βιογραφία τους, που θα αναδεικνύει την προσωπικότητά τους και τις εμπειρίες τους.