Menu
Κάθε καινούρια σχέση είναι μία καινούρια αρχή. Έτσι λέμε ή έτσι νομίζουμε τουλάχιστον.
Αυτό που πολλοί από εμάς δεν υπολογίζουν είναι ότι σε κάθε νέα σχέση «κουβαλάμε» μαζί όλες τις προηγούμενες. Έχουμε μαζί μας τις μνήμες, τις εμπειρίες και τις καλές και τις κακές στιγμές που έχουμε αποκομίσει από τις προηγούμενες εμπειρίες μας.
Πρώτο λάθος και πολύ συνηθισμένο, είναι να μεταπηδάμε από μία σχέση στην επόμενη. Ακούω πολύ κόσμο να λέει, «Δεν μπορώ μόνος/η μου. Θέλω να έχω κάποιον δίπλα μου». Τι είναι αυτό που δεν μπορούμε όμως; Την ιδέα της μοναξιάς; Το γεγονός ότι έχουμε συνηθίσει να έχουμε κάποιον δίπλα μας και μας έχει γίνει ρουτίνα;
Για πολύ κόσμο, η εύρεση νέου ερωτικού συντρόφου είναι πολύ μεγάλο θέμα. Υπάρχουν πολλά άτομα εκεί έξω που επιλέγουν να μείνουν σε μία σχέση φοβούμενοι ότι δεν θα μπορέσουν να βρουν κάτι νέο. Είτε παραμένουν σε μία προβληματική σχέση είτε φροντίζουν να βρουν νέο σύντροφο πριν απομακρυνθούν από τον προηγούμενο.
Αυτή είναι η πρώτη λάθος κίνηση. Κάθε σχέση που λήγει χρειάζεται χρόνο για να «κλείσουν» οι εκκρεμότητες μέσα μας. Ασχέτως με το ποιανού επιλογή ήταν, χρειαζόμαστε χρόνο για να την ολοκληρώσουμε μέσα μας. Να κάνουμε απολογισμό, να εκτιμήσουμε τι πήγε καλά και τι όχι. Ανάλογα με το πόσο έχουμε επενδύσει χρονικά και κυρίως συναισθηματικά σε μία σχέση, εξαρτάται και ο χρόνος που χρειαζόμαστε για το «κλείσιμο».
Από τη στιγμή λοιπόν, που δεν έχουμε δώσει στον εαυτό μας χρόνο αποκατάστασης, είναι φυσικό και επόμενο να μεταφέρουμε την προηγούμενη σχέση μας στην επόμενη. Αντί να κάνουμε μία νέα αρχή, συνεχίζουμε τη σχέση απλά με άλλο σύντροφο και έτσι χάνουμε ένα μεγάλο κομμάτι της νέας κατάστασης.
Ένα δεύτερο λάθος που κάνουμε πολλές φορές και το οποίο είναι σχετικό με αυτό που αναφέραμε παραπάνω, είναι το γεγονός ότι μπαίνουμε σε μία σχέση όντας ακόμα θυμωμένοι ή απογοητευμένοι από την προηγούμενη. τσι υιοθετούμε λάθος συμπεριφορές και το αποτέλεσμα είναι να ξεσπάμε σε λάθος άτομο. Σε ένα άτομο το οποίο έχει όλη την καλή διάθεση να ασχοληθεί μαζί μας. Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, χρειάζεται χρόνος ανάμεσα σε δύο σχέσεις. Δεν χρειάζεται να κουβαλήσουμε την μία σχέση μέσα στην επόμενη, γιατί αυτό δεν θα έχει καλό αποτέλεσμα.
Όσο διαβάζεις αυτό το άρθρο αναρωτήσου, πόσες φορές μπήκες σε μία σχέση με κακές αναμνήσεις και απωθημένα και τι αποτέλεσμα είχε στην νέα;
Το τρίτο σημαντικό λάθος που κάνουμε, προκύπτει όταν έχουμε ιδιαίτερα πολύ καιρό να κάνουμε μία σχέση. Εκεί θα μπορούσαμε να πούμε ότι πέφτουμε με τα μούτρα! Άσχετα με τον λόγο που έχουμε καιρό να εμπλακούμε με ένα νέο άτομο, αισθανόμαστε ότι είμαστε έτοιμοι να τα δώσουμε όλα. Ορμάμε λοιπόν και γινόμαστε υπηρέτες. Προσφέρουμε τα πάντα και πολύ γρήγορα, ανεχόμαστε συμπεριφορές, δεχόμαστε καταστάσεις και είμαστε πολύ υποχωρητικοί γιατί «βλέπουμε κάτι καλό».
Εκεί ελλοχεύει ο κίνδυνος να κουραστούμε πολύ γρήγορα ή να πιέσουμε πολύ το άλλο άτομο και αντί να το κερδίσουμε, να το απομακρύνουμε. Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα είναι ότι έχουμε δημιουργήσει μία κατάσταση που είναι παραπάνω από τις δυνατότητες μας. Έχοντας όρεξη και όντας φρέσκοι, προσφέρουμε το 110 τις εκατό του εαυτού μας και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να το συντηρήσουμε για πάντα. Έχουμε όμως ήδη δημιουργήσει μία προβληματική ουτοπική κατάσταση, όπου το άλλο άτομο περιμένει περισσότερα από αυτά που μπορούμε πραγματικά να προσφέρουμε, γιατί έτσι του δείξαμε.
Αρχικά φροντίζουμε να είμαστε συνειδητοποιημένοι με τον εαυτό μας. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ολοκληρώσει μία σχέση στο μυαλό μας για να μπορέσουμε να περάσουμε στην επόμενη.
Σε δεύτερη φάση, μπαίνοντας σε μία σχέση επικοινωνούμε πραγματικά και φροντίζουμε να κάνουμε κατανοητές τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Είναι απαραίτητο να εκφράσουμε τι περιμένουμε και τι μπορούμε να προσφέρουμε σε μία νέα σχέση. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε διστακτικοί αλλά είναι απαραίτητο να είμαστε ξεκάθαροι με το άλλο άτομο και κυρίως με τον εαυτό μας.
Να θυμάσαι ότι μία σχέση δεν καλύπτει τις ανασφάλειες μας. Όταν επιλέγουμε κάποιον/α για να σταθεί δίπλα μας, το κάνουμε γιατί θέλουμε να δει τον καλό μας εαυτό και όχι να ανεχτεί τις κακές μας συνήθειες.