Αν ο τρόπος σου δεν λειτουργεί, μην επιμένεις σ’ αυτόν

Ο τρόπος μας κάποτε μας βοήθησε, αλλά δεν θα λειτουργεί πάντα.

Πολλοί άνθρωποι που έχουν πετύχει πράγματα στη ζωή τους και την καριέρα τους θεωρούν ότι ο τρόπος με τον οποίο φέρονται είναι σημαντικό μέρος όσων τους βοήθησαν να φτάσουν εκεί που είναι.

Είτε αυτό είναι αλήθεια, είτε όχι, ως ηγέτες, μερικές φορές παραμελούμε να λάβουμε υπόψη τις συγκεκριμένες ανάγκες και καταστάσεις του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, τις συνθήκες τις αγοράς και ένα σωρό άλλους παράγοντες που μας βοήθησαν, όπως το να τυχαίνει να ξέρουμε το σωστό άτομο ή να είμαστε στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.

Ή ακόμα χειρότερα, μπορεί να μην αποδεχόμαστε ή αναγνωρίζουμε τους τρόπους με τους οποίους έχουμε χειριστεί ζωτικά θέματα λανθασμένα αλλά και την αρνητική συνεισφορά μας σε προβλήματα που ποτέ δεν λύθηκαν.

Και όσο πιο επιτυχημένοι γινόμαστε, τόσο πιο πιθανό είναι να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι ο τρόπος μας είναι ο μόνος τρόπος. Έτσι αποδίδουμε τις επιτυχίες μας στα υψηλά στάνταρ δουλειάς μας, στην προσοχή μας στη λεπτομέρεια ή στο θάρρος μας να προασπιστούμε τις απόψεις μας, καθώς κάτι τέτοιο δούλεψε για εμάς στο παρελθόν.

Ή ο τρόπος μου ή τίποτα

Δυστυχώς, όταν άνθρωποι που επιμένουν να κάνουν τα πράγματα με τον τρόπο τους βρίσκουν τον εαυτό τους υπό πίεση ή αμφισβήτηση, τελικά καταλήγουν να αντιμάχονται για το λάθος λόγο ή να αποσύρονται και να σιωπούν.

Είναι σαν να νιώθουν ανήμποροι ή φοβισμένοι να δοκιμάσουν κάτι καινούριο, αντί να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες για συνεργασία και ομαδικότητα, νέα μονοπάτια να κατακτήσουν και νέους τρόπους να γίνονται τα πράγματα καλύτερα. Είναι επίσης το ισοδύναμο του να κλείνουν τα μάτια τους και τα αυτιά τους στα εξωτερικά ερεθίσματα που δεν είναι όπως τους βολεύουν. 

Κι αν το παθαίνουμε μία στο τόσο, δεν έγινε κάτι. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να αποβάλλουμε λίγη πίεση, ώστε μετά να επανεστιάσουμε και να συγκεντρωθούμε στο πως θα διαχειριστούμε το όποιο πρόβλημα προέκυψε.

Αν όμως ο ηγέτης αντιδρά μόνιμα με αυτό τον τρόπο, χρησιμοποιώντας τέτοια συμπεριφορά ως προκάλυμμα για να αποφύγει το πρόβλημα, δείχνει ότι διαχειρίζεται τη ζωή με τρόπο ανώριμο και ανεύθυνο, και σίγουρα ανάξιο ενός ηγέτη.

Αν μόνιμα επιμένεις αποθαρρύνεις τους συνεργάτες σου

Κάποιοι ηγέτες που αντιδρούν άσχημα στην πίεση και τις προκλήσεις νομίζουν ότι δικαιολογούνται για την κακή συμπεριφορά τους, αρκεί να δείξουν λίγη αυτοκριτική.

Λένε πράγματα του τύπου: «Γνωρίζω ότι μπορεί να γίνω ενοχλητικός όταν με πιάνει η τελειομανία μου, αλλά κοίτα πόσο καλά βγαίνει τελικά η δουλειά» ή «Ναι, είμαι σκληρός με την ομάδα, αλλά οι υπάλληλοι που είναι αφοσιωμένοι δεν επηρεάζονται, κι έτσι έχουμε καταφέρει φοβερά πράγματα».

Αλλά όλα αυτά απλά είναι ανησυχητικά σημάδια. Αν η αυτοκριτική είναι τόσο επιπόλαιη και δεν οδηγεί πρώτα απ’ όλα σε διάθεση για αλλαγές και επαναξιολόγηση, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.

Τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να κάνουν ζημιά τόσο στην ομαδικότητα όσο και στην εν γένει κουλτούρα.

Όταν οι εργαζόμενοι νιώθουν ότι δεν έχει νόημα να προτείνουν νέους δρόμους και νέες προσεγγίσεις ή να εναντιωθούν σε καθιερωμένες αλλά ανεπαρκείς πρακτικές, αρχίζουν να χάνουν το ενδιαφέρον τους για την εργασία και να αφήνουν την κριτική σκέψη στην άκρη.

Δεν βοηθάει καθόλου να συνεργάζεσαι με ηγέτες που είναι επικριτικοί, αμοραλιστές και κλειστοί στις εναλλακτικές. Και πολύ λίγοι άνθρωποι αρέσκονται να δουλεύουν με τέτοιους τύπους που εκφράζουν το φόβο τους ή το άγχος τους μέσα από την άρνηση να δουν την πραγματικότητα όπως έχει, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να επικρατήσει ο τρόπος τους.

Μάθε να διαχειρίζεσαι με επιτυχία τις εργασιακές δυναμικές. Δες εδώ

Πώς να αλλάξεις

Ευτυχώς, αν κι εσύ συνειδητοποιείς ότι λειτουργείς με κλειστή νοοτροπία, όπου ο τρόπος και ο έλεγχος είναι πάνω απ’ όλα, και αρνείσαι να αλλάξεις κάτι ακόμα κι όταν τα γεγονότα αλλάζουν, υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις για να βελτιώσεις την αλληλεπίδραση σου με τους άλλους και να γίνεις πιο ανοιχτός στην αλλαγή.

Κάνε ενδοσκόπηση. Προσπάθησε να εκτιμήσεις γιατί παθιάζεσαι τόσο με το τρέχον πρόβλημα και να ανακαλύψεις τι βλέπεις ως πραγματική παραβίαση των πεποιθήσεων σου. Ειδικά, έλεγξε να δεις αν αντιμετωπίζεις ένα αίσθημα απώλειας του ελέγχου. Αυτό θα σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις τι είναι αυτό που σε αναστατώνει και σε κάνει να «κουμπωθείς».

Ζήτα βοήθεια και συνεργασία. Έμπλεξε κι άλλους συναδέλφους στο θέμα και ψάξε τρόπους ώστε όλοι να είστε επιτυχημένοι μαζί.

Βοηθάει να υπενθυμίζεις συνειδητά στον εαυτό σου ότι είστε όλοι στην ίδια πλευρά, ότι είσαι αρκετά ασφαλής να προσπαθήσεις να καταλάβεις από πού ορμώμενος κινείται ο καθένας και τι είναι σημαντικό για αυτούς και για γιατί.

Δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνείτε. Αλλά αν μπορείς να πεις: «Πες μου περισσότερα για αυτό και άσε με να σκεφτώ πως μπορούμε να συμπεριλάβουμε κάποιες από τις ιδέες σου», αντί να αποφεύγεις τις απόψεις των άλλων. Έτσι θα δείχνεις πιο ώριμος, πιο σίγουρος και πιο ικανός συνολικά.