Δωρεάν Παιδεία: ένα κακόγουστο αστείο που πρέπει να τελειώσει

Τα τελευταία 35 χρόνια ζούμε σε ένα κόσμο που το «δωρεάν» έχει καταλάβει περίβλεπτη θέση στο πάνθεο της κοινωνίας μας. Και μάλιστα όχι το «δωρεάν», αλλά το «τσάμπα» για να είμαστε και πιο ακριβείς.

«Τσάμπα»: το λες και χορταίνει το στόμα σου. Στο άκουσμα και μόνο, καθένας αγαλλιάζει. «Αφού το δίνουν δωρεάν, γιατί να μην το πάρω;», «Τσάμπα είναι ρε! Πάρε!», «Δωρεάν χρόνος ομιλίας», «2+1 δώρο», «δωροκάρτες» κλπ.

Στο χώρο, μάλιστα, της δημόσιας παιδείας το κακό έχει παραγίνει: δωρεάν σχολείο, δωρεάν βιβλία, δωρεάν ενισχυτική διδασκαλία, δωρεάν επιμορφώσεις, δωρεάν επαγγελματικοί προσανατολισμοί.

Την ίδια ώρα όταν ζητείται συνεισφορά των γονέων και κηδεμόνων για ένα ελάχιστο έργο γίνεται -εκτός εξαιρέσεων- «το σώσε». Δηλαδή η υποκρισία της υποκρισίας. Παροχές ενός κατ’ επίφασιν κοινωνικού κράτους που στην ουσία παρέχει ελάχιστα απ’ όσα επαγγέλλεται.

Περιττό βέβαια να αναλύσω ότι η νοοτροπία του «δωρεάν» είναι άκρως επικίνδυνη, ειδικά σε ένα κράτος , όπως η Ελλάδα, που τελεί υπό κρίση εδώ και δεκαετίες. Κρίση ταυτότητας κατά κύριο λόγο. Κάποιοι κάνουν πολιτική, σταθερά εδώ και 35 χρόνια, πάνω στην πλατφόρμα του «δωρεάν». Μας κάνανε τσαμπατζήδες και ενίοτε τσάμπα μάγκες.

Πίσω από το «δωρεάν» κρύβεται ανευθυνότητα, προχειρότητα, πονηριά. Για να εκτιμηθεί το δωρεάν πρέπει να υπάρχει υπόβαθρο ηθικής και λεπτότητας. Το «τσάμπα» όμως σε κάνει χοντροκομμένο!

Και στην ιδιωτική εκπαίδευση, όμως, τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά! Θα περίμενε κανείς, εφόσον ο άλλος επιλέγει να πληρώσει για την παιδεία και εκπαίδευση του παιδιού του, να είναι πιο ισορροπημένος. Ωστόσο, συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με συμπεριφορές πλήρους ανευθυνότητας, πονηριάς, ψευτιάς.

Θα μου πεις δεν φταίνε οι πελάτες! Φταις εσύ που παρέχεις διδακτικές υπηρεσίες σχεδόν δωρεάν! Όταν υπόσχεσαι δωρεάν δίδακτρα για έναν ολόκληρο χρόνο για να μαζέψεις κόσμο, καλά σε κάνουν! Όταν κολλάς αγγελίες για ιδιαίτερα μαθήματα πάνω σε κάδους σκουπιδιών, καλά σε κάνουν! Όταν παραβλέπεις τα προσόντα σου και καταδέχεσαι να σε βλέπουν σαν τον διασκεδαστή του παιδιού τους, καλά σε κάνουν. Και το χειρότερο: όταν το «πουλάς» καλά επικοινωνιακά και δεν έχεις ούτε τα τυπικά προσόντα για διδασκαλία, τότε κι εγώ μαζί τους!

Αγαπητοί, η δωρεάν παιδεία είναι ένα κακόγουστο αστείο που πρέπει να λήξει! Συμφωνώ απόλυτα με τις δωρεάν παροχές σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό επίπεδο. Ωστόσο θα πρέπει να μπει ένα όριο σε όλους τους υπόλοιπους!

Μερικές πρόχειρες προτάσεις για το δημόσιο σχολείο:

• πληρωμή κάποιας ενδεικτικής συνδρομής κατά την εγγραφή μαθητή
• αγορά βιβλίων
• εφόσον δοθούν δωρεάν, να επιστρέφονται σε καλή κατάσταση
• ενεργός συμμετοχή των γονέων και σε θέματα ποιότητας-περιεχομένου σχολικών εγχειριδίων
• ανοιχτές και διαυγείς διαδικασίες επιλογής βιβλίων από τα συμβούλια εκπαιδευτικών και γονέων/κηδεμόνων κ.α.

Τίποτα δεν είναι δωρεάν σε αυτή τη ζωή! Όλα πληρώνονται μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα. Ας φροντίσουμε να το μάθουμε στα παιδιά μας έγκαιρα αυτό! Είναι οι μελλοντικοί πολίτες! Αρκετά με το δηλητήριο του «δωρεάν»! Όπως λέει και το απόφθεγμα: «Ουδείς αχαρίστερος του ευεργετηθέντος».