Εσύ εκφράζεις τα Συναισθήματα σου;

Άσε να σε βοηθήσω. Το πιο πιθανό είναι να μην εκφράζεις τα συναισθήματα σου. Όχι μόνο γιατί δεν σου έχουν μάθει πώς να τα εκφράζεις, αλλά γιατί πολλές φορές δεν ξέρεις ούτε εσύ ο ίδιος πώς να τα χαρακτηρίσεις.

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός, είχα φανταστικές εναλλαγές συναισθημάτων. Τη μία στιγμή ήμουν απίστευτα χαρούμενος γιατί απλά είδα ένα μυρμήγκι και την επόμενη ήμουν απίστευτα θυμωμένος γιατί σταμάτησε να κουνιέται όταν το πάτησα. Αυτό συνέβαινε και σε πιο σοβαρές για εμένα καταστάσεις. Τη μία στιγμή μπορεί να ήμουν στενοχωρημένος με κάτι και την επόμενη έτρεχα με έξαψη γιατί είχα δει μία πεταλούδα.

Εντάξει, όταν είσαι πέντε χρονών, ο κόσμος έχει άπειρες καινούριες εμπειρίες κάθε μέρα. Αναρωτιέμαι σε ποια ηλικία φτάνουμε να θεωρούμε δεδομένα τα θαύματα που βλέπουμε να γίνονται γύρω μας, καθημερινά. Ποια είναι αυτή η φάση της ζωής μας που μία πεταλούδα σταματάει να έχει κάτι μαγικό, κάτι που μας κάνει να παρατάμε ότι κάνουμε για να την κοιτάξουμε, και απλά την θεωρούμε ένα ενοχλητικό ζουζούνι.

Πως εκφράζεις τα συναισθήματα σου;

Το άλλο που θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία είναι το γεγονός ότι όταν ήμουν θυμωμένος, το έδειχνα. Δεν έκρυβα τα συναισθήματα μου. Όταν αισθανόμουν χαρά ή θυμό, το έλεγα δυνατά σε αυτόν που μου είχε προκαλέσει αυτό το συναίσθημα.

Πέρα από την λεκτική έκφραση όμως, έδειχνα τα συναισθήματα μου και με το σώμα και τις κινήσεις μου. Είμαι σίγουρος ότι έχεις δει θυμωμένα παιδιά και τον τρόπο που χτυπάνε το πόδι τους κάτω ή το πώς σταυρώνουν τα χέρια τους και κάνουν συγκεκριμένες γκριμάτσες.

Το αστείο σε αυτή την κατάσταση είναι ότι αυτή είναι η γνήσια έκφραση συναισθημάτων. Οπότε θα στο γράψω για να το βάλεις καλά στο μυαλό σου.

Όταν αισθάνεσαι κάτι, να το λες και να το εκφράζεις. Είναι ότι πιο υγειές υπάρχει.

Εντάξει, δεν υπάρχει λόγος να χοροπηδάς από τα νεύρα σου αλλά σε κάποιες περιπτώσεις ίσως είναι κι απαραίτητο.

Όπως έγραψα και νωρίτερα, υπάρχει κάποια στιγμή στη ζωή μας που σταματάμε να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας. Ίσως γιατί ακούσαμε πολλές φορές να μας λένε ότι δεν είναι καλό. Γιατί σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να τα κρύψουμε για λόγους ευγένειας. Για να μην παρεξηγηθεί αυτός που έχουμε απέναντί μας.

Λοιπόν σου έχω νέα. Αν ο απέναντί μου με κάνει να αισθάνομαι θυμό, τότε κερδίζει και την αντίδραση μου. Αν δεν θέλει να με κάνει να αισθανθώ κατά αυτόν τον τρόπο, τότε θα πρέπει να προσαρμόσει την συμπεριφορά του ή να κάτσει να συζητήσει μαζί μου την κατάσταση.

Δεν υπάρχει κάτι πιο υγειές και λυτρωτικό από το να εκφράζεις τα συναισθήματα σου όταν τα αισθάνεσαι. Ακριβώς τη στιγμή που τα αισθάνεσαι και όχι μετά από δύο ή τρεις ημέρες. Ειδικά όταν αυτό που αισθάνεσαι είναι αρνητικό, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να πρέπει να το κρατήσεις μέσα σου να σιγοβράζει και να σε μαρινάρει για μέρες ολόκληρες.

Σε κάθε σχέση στη ζωή μας, είτε είναι φιλική, ερωτική ή οικογενειακή, έχουμε την τάση να καταπίνουμε αυτά που αισθανόμαστε.

Νομίζω όλοι έχουμε ζήσει καταστάσεις σε οικογενειακά τραπέζια όπου το αλκοόλ βοηθάει στην αναστολή των φραγμών και καταλήγουμε σε μία γωνία, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, να κοιτάμε τη θεία να τσακώνεται με την άλλη θεία για κάτι που είχε γίνει πριν από τρία χρόνια και ακόμα δεν το έχουν διευθετήσει. Θες πραγματικά να είσαι σε αυτή τη θέση;

Επίσης για κάποιο λόγο έχουμε και την τάση να υιοθετούμε ένα συναίσθημα εφ΄όρου ζωής. Θυμώνουμε για κάτι και θεωρούμε ότι πρέπει να μείνουμε θυμωμένοι για μεγάλο χρονικό συναίσθημα για να έχει νόημα.

Πολλές φορές καταλήγουμε σε μία παρέα και ενώ όλοι περνάνε καλά, εμείς καθόμαστε σε μία γωνία μόνοι μας γιατί κάτι μας θύμωσε πριν από δύο ώρες. Μα, αν σε θύμωσε κάτι, πες το και συνέχισε αυτό που κάνεις. Δεν υπάρχει λόγος ούτε να το κρατάς μέσα σου, ούτε να το αναπαράγεις αιωνίως.

Ξεκόλλα από κακές και μη παραγωγικές συμπεριφορές και ζήσε πραγματικά τη ζωή σου.

Μόλις έκανα εικόνα στο μυαλό μου ένα γραφείο γεμάτο θυμωμένους μάνατζερς να κάνουν μουτράκια και να χτυπάνε το πόδι τους στο πάτωμα γιατί δεν τους βγαίνει το καινούριο πρότζεκτ.

Καλή συνέχεια.