Οι πόροι που είναι αναγκαίοι για τη λειτουργία μιας επιχείρησης, βρίσκονται εκτός της επιχείρησης, στο περιβάλλον της. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν κάθε επιχείρηση εξαρτάται και από τους άλλους.
Οι επιχειρήσεις προσπαθούν να διαχειριστούν τις συναλλαγές τους με το περιβάλλον τους, προκειμένου να διασφαλίσουν τους πόρους που έχουν ανάγκη. Επιθυμούν η πρόσβαση στους πόρους να είναι όσο το δυνατόν πιο προβλέψιμη, καθώς η βεβαιότητα απλοποιεί τη διαχείριση των επιχειρήσεων και προωθεί τη βιωσιμότητα.
Όταν ένας πόρος είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία μιας επιχείρησης και ο πόρος αυτός ελέγχεται από κάποιον άλλο εκτός της επιχείρησης, τότε η επιχείρηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτόν τον άλλο.
Ο σκοπός της επιχείρησης είναι να ελαχιστοποιήσει την εξάρτησή της από τους άλλους για την απόκτηση των πόρων από το περιβάλλον της και να βρει τρόπους να τους επηρεάσει, προκείμενου να κάνει τους πόρους διαθέσιμους.
Άρα, η επιχείρηση προσπαθεί ταυτόχρονα να ασκήσει επίδραση στον άλλο, ώστε να διασφαλίσει τον πόρο και να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις αξιώσεις του άλλου. Αυτό π.χ. συμβαίνει όταν μια επιχείρηση προβάλλεται ως καλός εργασιακός χώρος και παράλληλα προσφέρει ανταγωνιστικές αμοιβές για να προσελκύσει τους εργαζομένους που χρειάζεται.
Υπάρχουν δύο ειδών αλληλεξαρτήσεις: οι συμβιωτικές και οι ανταγωνιστικές.
Οι συμβιωτικές υφίστανται συνήθως μεταξύ της επιχείρησης και των προμηθευτών και διανομέων της.
Οι ανταγωνιστικές υφίστανται μεταξύ επιχειρήσεων που ανταγωνίζονται για περιορισμένες εισροές ή πελάτες.
Οι επιχειρήσεις μπορεί να χρησιμοποιήσουν διάφορους μηχανισμούς διασύνδεσης για να ελέγξουν τις συμβιωτικές και ανταγωνιστικές αλληλεξαρτήσεις. Η χρήση, ωστόσο, των μηχανισμών αυτών, απαιτεί κάποιο βαθμό συντονισμού με το διασυνδεόμενο μέρος.
Αυτός ο συντονισμός περιορίζει την ελευθερία της επιχείρησης να δρα ελεύθερα και αποκλειστικά με βάση το δικό της συμφέρον. Για να δημιουργήσεις μια σχέση θα πρέπει να σκέφτεσαι όχι αποκλειστικά με βάση το δικό σου συμφέρον, αλλά με βάση το αμοιβαίο συμφέρον.
Οι επιχειρήσεις καλούνται να ισορροπήσουν μεταξύ της απώλειας της αυτονομίας και της ελευθερίας της επιλογής και της μείωσης της εξάρτησης από τον άλλο, τη διασφάλιση δηλαδή του αναγκαίου πόρου. Π.χ. μια συμφωνία αποκλειστικής συνεργασίας με ένα προμηθευτή, μπορεί να περιορίζει τις εναλλακτικές της επιχείρησης, με αντάλλαγμα τη διασφάλιση απρόσκοπτης παροχής του αναγκαίου πόρου.
Γενικά, μια επιχείρηση τείνει να επιλέξει μια στρατηγική που επιτυγχάνει τη μέγιστη μείωση της αβεβαιότητας με την ελάχιστη δυνατή απώλεια του ελέγχου.
Όσο πιο επίσημη είναι η διασύνδεση, τόσο μεγαλύτερος συντονισμός των ενεργειών υπάρχει μεταξύ των δύο μερών και ο συντονισμός αυτός βασίζεται σε μια ρητή, γραπτή συμφωνία ή περιλαμβάνει κοινή ιδιοκτησία μεταξύ των δύο μερών. Η πιο επίσημη μορφή συντονισμού είναι οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές που ενδείκνυνται όταν η αβεβαιότητα είναι τόσο μεγάλη, ώστε το άλλο μέρος να αποτελεί απειλή για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Όσο πιο ανεπίσημη είναι η διασύνδεση, τόσο πιο χαλαρός ή έμμεσος είναι ο συντονισμός και ο συντονισμός αυτός βασίζεται σε μια άρρητη, προφορική συμφωνία.
Κάνε Ανάλυση Ανταγωνισμού (SWOT) για να Εξελίξεις την Επιχείρησή σου
5 Στρατηγικές για την Ανάκαμψη της Επιχείρησης σου
8 τρόποι να είσαι Καλύτερο Αφεντικό
Τύποι ηγεσίας: Ποιον να διαλέξεις
Πώς να πετύχεις καλές σχέσεις με τους εργαζόμενους σου
Τα 7 πιο σημαντικά χαρακτηριστικά για να Ηγείσαι παντού