Πώς να Αντιμετωπίσω αυτούς που με Πληγώνουν;

Όλοι οι άνθρωποι πληγώνονται.

Ακούγεται κλισέ, όμως “όλοι οι άνθρωποι πληγώνονται”. Ακόμα και αυτοί που στα μάτια μας φαντάζουν άτρωτοι και δυνατοί, ακόμα και αυτοί έχουν περάσει κλαμένες νύχτες και κρύβουν μέσα τους πληγές.

Όλοι μέσα στην πορεία της ζωής πληγωνόμαστε και καλούμαστε να μαζέψουμε τα κομμάτια της καρδιάς μας και τις ραγισμένες μας προσδοκίες. Και ενώ υπάρχουν άνθρωποι με δυνατό κι ανθεκτικό ψυχισμό, υπάρχουν άλλα άτομα που ένα δύσκολο και επώδυνο βίωμα μπορεί και να μην το ξεπεράσουν ποτέ.

Τι μας πληγώνει;

Οι άνθρωποι πληγώνονται με πολλούς και διάφορους τρόπους: από την οικογένειας, τους φίλους, τις σχέσεις, την εργασία τους. Άλλοι πληγώνονται περισσότερο και άλλοι καλούνται να αντιμετωπίσουν εξαιρετικά σκληρές καταστάσεις που ίσως και να τους σημαδεύουν μία ζωή.

Όταν πληγωνόμαστε, αναδύονται από μέσα μας όλα τα συναισθήματα που κρύβαμε και αφορούν το πόσο εμείς οι ίδιοι εκτιμάμε τον εαυτό μας. Στην περίπτωση ενός χωρισμού για παράδειγμα, ο άνθρωπος που εγκαταλείπεται, μπορεί να αισθάνεται ένοχος επειδή δεν ήταν «αρκετός» για το άλλο πρόσωπο και αυτό μπορεί να του τραυματίσει την αυτοεκτίμηση.

Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτούς που μας πληγώνουν; Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε το κακό που κάποιος μπορεί να μας έχει προκαλέσει;

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως αυτό που έγινε, όσο και αν μας πόνεσε, ανήκει στο παρελθόν. Δεν αλλάζει το παρελθόν όσο και αν το επιστρέφουμε στη μνήμη μας, απλώς αναχαιτίζουμε την υπάρχουσα ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα υπέροχο σήμερα.

Θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε το καλό που μας πρόσφερε μία άσχημη συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου;

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα από τη δική μου προσωπική ζωή όταν ο πόνος που αισθάνθηκα από τον άνθρωπο που αγαπούσα ήταν και εκείνος που με ώθησε να δώσω δεύτερη φορά εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και να ξεκινήσω να αρθρογραφώ.

Θέλω να πω πως το Καλό και το Κακό ενυπάρχουν και τα δύο και διαχωρίζονται από μία αρκετά λεπτή κλωστή. Είναι στο χέρι μας να πετάξουμε το κακό και να κρατήσουμε το καλό, αυτό που μας εξέλιξε ως ανθρώπους.

Δυστυχώς, στη ζωή αυτή δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε πως η δική μας συμπεριφορά θα υιοθετηθεί και από τον άλλον. Αν εμείς αγαπάμε κάποιο πρόσωπο, αυτό δεν αποτελεί εγγύηση πως και εκείνο αισθάνεται το ίδιο.

Η ζωή έχει πάντοτε ανατροπές και στις ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορείς να είσαι ποτέ απόλυτα σίγουρος. Και αυτό, διότι και αυτές αλλάζουν, αλλάζουν οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους. Για αυτό είναι καλό μεν να αφηνόμαστε και να αγαπάμε δυνατά, αλλά να μη θεωρούμε την ύπαρξή μας ως την προέκταση ενός άλλου προσώπου.

Θες να μάθεις πως να αντιμετωπίζεις τις αναποδιές της ζωής και αυτούς που σε πληγώνουν; Δες εδώ

Όταν πληγωθούμε…

Όταν πληγωνόμαστε, ασυναίσθητα, κατηγορούμε πάντοτε και για όλα μόνο τον εαυτό μας. Του επιρρίπτουμε κατηγορίες πως δεν ήταν αρκετός και το άλλο πρόσωπο μας πλήγωσε επειδή δεν ήταν αντάξιό μας.

Αν οι άνθρωποι αντιλαμβανόντουσαν πως η συμπεριφορά του άλλου μας δείχνει περισσότερα για το δικό του χαρακτήρα και όχι για εμάς, αυτό θα μας είχε βοηθήσει να γλιτώσουμε ημέρες και νύχτες που τις περάσαμε κλαμένοι, πληγωμένοι και συντετριμμένοι. Αν αισθανόμασταν πως οι άνθρωποι με τα έργα τους καθρεφτίζουν ουσιαστικά το δικό τους χαρακτήρα, δε θα επιτρέπαμε στην αυτοεκτίμησή μας να τσαλακωθεί τόσο.

Οι άνθρωποι που μας πληγώνουν, ίσως να έρχονται στη ζωή μας για να μας δείξουν πως δεν εξαρτάται τελικά όλη μας η ευτυχία από εκείνους, όπως συνηθίζαμε να πιστεύουμε. Μας αποδεικνύουν πως κανένας δεν καθορίζει τα πάντα στη ζωή μας, πως μπορεί κάτι να τελειώνει αλλά αυτό να είναι η απαρχή για κάτι ομορφότερο.

Αν αντιλαμβανόμασταν πως εμείς αρκούμε για να είμαστε ευτυχισμένοι και δεν χρειάζονται άνθρωποι ή καταστάσεις έξω από εμάς, τότε θα οικοδομούσαμε μία προσωπικότητα η οποία δε θα λύγιζε από τη συμπεριφορά κανενός.

Πέρασα πολλά χρόνια θεωρώντας πως «δεν πρέπει να κάνω στους άλλους αυτό που δε θα ήθελα να κάνουν εκείνοι σε εμένα». Και πάλι, δε σημαίνει πως αν εγώ δίνω κάτι σε κάποιον εκείνος θα το ήθελε, το ζήτησε ή το αντιλήφθηκε.

Η ζωή μας είναι πολύτιμη, ο εαυτός μας είναι πολύτιμος. Η ζωή μας αξίζει να διανθίζεται από ανθρώπους που αγαπούν και μας υπολογίζουν, οι τοξικοί, οι εγωιστές, όσοι μας πληγώνουν, μπορούν –και πρέπει- να μένουν μακριά μας.