Γνωρίζουμε πόσο δύσκολα τα βγάζεις πέρα με τα παιδιά στην ηλικία της εφηβείας. Κι ωστόσο εκείνα χρειάζονται υποστήριξη στο δρόμο τους προς την ενηλικίωση και την ωριμότητα.
Το παρόν άρθρο αφορά κυρίως τους γονείς των εφήβων, όμως θα φανεί χρήσιμο και στους γονείς μικρότερων παιδιών, διότι αρκετές διαδικασίες ανεξαρτητοποίησης ξεκινούν ήδη πριν την εφηβεία.
Σε αυτό αναπτύσσουμε πέντε τρόπους με τους οποίους οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τους εφήβους να βοηθήσουν να ωριμάσουν.
Η σταδιακή εκχώρηση του ελέγχου στα παιδιά ιδανικά αρχίζει από την ηλικία των 8-10 χρόνων.
Σκέψου και κουβέντιασε με τον άλλο γονιό πώς, πότε ακριβώς και με τι ρυθμό μπορείτε να ξεκινήσετε αυτή τη διαδικασία. Είναι καλό επίσης να αναρωτηθείς γιατί είναι σημαντική μια τέτοια διαδικασία.
Για παράδειγμα από την εφηβεία και μετά είναι δύσκολο να τηρηθεί η προκαθορισμένη ώρα του ύπνου. Ίσως αυτό θα μπορούσε να είναι η αρχή για την παραχώρηση του ελέγχου. Μπορείς να συζητήσεις με τα παιδιά σου πόσο κουρασμένα είναι και πότε θα ήθελαν να πάνε για ύπνο.
Σίγουρα δε θα αποφύγεις τις νύχτες που θα ξενυχτάνε θεωρώντας ότι αντέχουν ακόμα – ενώ στην πραγματικότητα σέρνονται από την κούραση. Ρώτησέ τα τότε για ποιο λόγο χασμουριούνται και γιατί πιστεύουν ότι χασμουριέσαι κι εσύ. Μια τέτοιου είδους ερώτηση ουσιαστικά μεταθέτει την ευθύνη σε εκείνα και τα βοηθάει στον να μάθουν να ακούν το σώμα τους και τις ανάγκες του, κάτι που θα είναι πολύ χρήσιμο κατά την εφηβεία.
Αν δεν τα βοηθήσεις να μάθουν κάτι τέτοιο από νωρίς, πώς θα καταφέρουν αργότερα να ρυθμίζουν τον ύπνο τους έτσι, ώστε να ξυπνάνε νωρίς και να ετοιμάζονται για τη δουλειά τους ή για το μάθημα στο πανεπιστήμιο;
Ίσως σου φαίνεται περίεργο που σε ένα άρθρο που μιλά για την πορεία των εφήβων στην ενηλικίωση γίνεται λόγος για παιχνίδι. Κι όμως για να ενηλικιωθεί κάποιος πρέπει πρώτα να είναι παιδί!
Οι έφηβοι νιώθουν ότι πια δεν μπορούν να παίζουν και να τρέχουν «σαν παιδιά». Όταν σου δοθεί η ευκαιρία, είναι καλό να τους ενθαρρύνεις να το κάνουν και να τους πεις ότι κανείς δεν πρόκειται να τους κρίνει.
Αντίστοιχα και με τον «μύθο» του Αϊ-Βασίλη. Μπορεί να γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει λόγος να τους στερήσεις τη χαρά να βρίσκουν τα δώρα τους το πρωί της Πρωτοχρονιάς κάτω από το δέντρο!
Κι αυτό είναι ένα μάθημα ζωής για τα παιδιά. Πολλές φορές στη ζωή μας καταφέρνουμε να ξεπερνάμε εμπόδια και δυσκολίες αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με χιούμορ και επιλέγοντας να μην τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά. Το ότι μεγαλώσαμε, δε σημαίνει ότι θα βγάλουμε από τη ζωή μας τη χαρά και τη διασκέδαση.
Τα παιδιά στην εφηβεία ακόμα διαθέτουν ένα ιδιαίτερα δημιουργικό μυαλό, που αξίζει να αξιοποιήσουν και να αναπτύξουν, αποκομίζοντας έτσι οφέλη που θα τους είναι χρήσιμα σε όλη τους τη ζωή.
Οι διαδικτυακοί κόσμοι μπορεί να μας κάνουν να νιώθουμε λιγότερη μοναξιά, αλλά ταυτόχρονα μας κάνουν να αμφισβητούμε τους εαυτούς μας, κάνουν την αυτοπεποίθησή μας να κλονίζεται και το άγχος μας να εντείνεται.
Σύμφωνα με έρευνα που εξέτασε πώς σχετίζεται η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με το άγχος, την κατάθλιψη, την αυτοεκτίμηση και την εικόνα που έχουμε για το σώμα μας, σχεδόν όλες οι σχετικές πλατφόρμες έχουν αρνητική επίδραση στην ψυχική μας υγεία.
Οι έφηβοι είναι απαραίτητο να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να ζητούν από τους γονείς τους συνεχώς χρήματα. Αργότερα στη ζωή τους θα χρειαστεί ίσως να δανειστούν από κάποιον φίλο ή να πάρουν δάνειο, οπότε πρέπει αρχίσουν να εξοικειώνονται με τη σχετική ορολογία και να κάνουν συζητήσεις για τα οικονομικά.
Ωστόσο μην τους πεις απλώς «πρέπει να μάθεις να υπολογίζεις την αξία των χρημάτων» ή «όταν ήμουν στην ηλικία σου, σεβόμουν τα χρήματα». Δεν πρόκειται να σε ακούσουν.
Αντίθετα μίλησέ τους για πράγματα που είναι στην καθημερινότητά τους: τη συνδρομή για το ηλεκτρονικό παιχνίδι ή το παντελόνι που θέλουν οπωσδήποτε να αγοράσουν. Πώς θα πληρώσουν γι’ αυτά;
Μια ωραία ιδέα είναι βάζεις το χαρτζιλίκι τους σε έναν τραπεζικό λογαριασμό και να τους δείξεις πώς μπορούν να σηκώσουν χρήματα με την κάρτα. Μαθαίνουν να είναι υπεύθυνοι μέσα από αυτό και αποκτούν αίσθηση για το πώς ξοδεύουν τα χρήματά τους και το πώς πρέπει να διαχειριστούν το υπόλοιπο που τους απομένει.
Το χαρτζιλίκι επίσης πρέπει να είναι αρκετά χαμηλό. Είναι σημαντικό να νιώσουν τα παιδιά ότι έκαναν οικονομία για αρκετό καιρό μέχρι να καταφέρουν να αγοράσουν κάτι που ήθελαν πολύ. Αυτό θα τους προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση και θα τους γεμίσει υπερηφάνεια.
Αν τα παιδιά σου θέλουν να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, μπορείς να συμφωνήσεις μαζί τους να κάνουν κάποιες δουλειές που δεν είναι μέσα στις υποχρεώσεις τους και να τους δώσεις λίγα χρήματα γι’ αυτό, για παράδειγμα να πλύνουν το αυτοκίνητο παίρνοντας το ποσό που θα έδινες στο πλυντήριο αυτοκίνητων.
Από μια ηλικία και μετά μπορούν επίσης να δουλέψουν στον «έξω κόσμο». Είναι κάτι που συνηθίζεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και βοηθά τα παιδιά να γίνουν υπεύθυνα και ανεξάρτητα. Η φύλαξη μικρών παιδιών και το σερβίρισμα σε καφετέρια ή εστιατόριο είναι οι πιο συνηθισμένες δουλειές για εφήβους.
Ακολουθώντας τις παραπάνω τακτικές, τα παιδιά σου θα πάψουν να σου ζητούν λεφτά. Κι αν κάποια φορά τους δώσεις λίγα περισσότερα από ότι συνήθως ή αν συμπληρώσεις το πόσο που χρειάζονται για να πάρουν αυτό που θέλουν, θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα και θα νιώσουν ευγνωμοσύνη.
Απόφυγε όμως να τους επιβραβεύεις συστηματικά με χρήματα για τις δουλειές που είναι καθήκον τους να κάνουν στο σπίτι. Όλα τα μέλη της οικογένειας έχουν σχολείο ή δουλειά, στόχους, φιλοδοξίες, φίλους και σχέδια για το Σαββατοκύριακο. Και στο σπίτι στο οποίο μένουν υπάρχει το νοικοκυριό που πρέπει να γίνει: σκούπισμα, σφουγγάρισμα, ξεσκόνισμα, πέταμα σκουπιδιών, πλύσιμο πιάτων/ρούχων κοκ.
Μην αφήνεις τα παιδιά σου να λουφάρουν ή να κάνουν δουλειές του νοικοκυριού μόνο με χρηματικό αντάλλαγμα. Εξήγησέ τους ότι και οι γονείς έχουν δουλειά και δικαίωμα για ελεύθερο χρόνο.
Θες να μάθεις πως να θέτεις σωστά τα όρια σου στα παιδιά σου; Δες εδώ
Είναι κάποια πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα, κι όμως χρειάζονται εκμάθηση. Για παράδειγμα το πώς χαιρετάς κάποιον κάνοντας χειραψία ή τη σημασία της οπτικής επαφής και της γλώσσας του σώματος. Όλα αυτά (και πολλά άλλα) είναι ιδιαίτερα χρήσιμα ότι δεν νιώθουμε αρκετά σίγουροι για να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο.
Κάνοντας ένα βήμα τη φορά προς την ενηλικίωση και έχοντας αποκομίσει τα απαραίτητα εφόδια, οι μελλοντικοί ενήλικες θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν με ωριμότητα και υπευθυνότητα τη ζωή. Στο δρόμο τους προς την ωριμότητα έχουν συμπαραστάτες τους γονείς τους. Γι’ αυτό μην ξεχνάς ότι διδάσκεις τα παιδιά σου με το παράδειγμά σου!
Πώς να Απλοποιήσεις την Εργασιακή Ζωή σου
8 Συμβουλές για να Εξελιχθείς Επαγγελματικά
Πως να Απολαμβάνεις τη Ζωή περισσότερο
Πώς να ζήσεις μια Καλή Ζωή κάνοντας αυτές τις Επιλογές
Θες να Εντυπωσιάσεις στη Δουλειά σου; Τρόποι για να το πετύχεις
5 Παράγοντες για ένα καλό Εργασιακό Περιβάλλον