Menu
Προσπαθούσα πάντα να καταλάβω τους ανθρώπους που έχουν την επιθυμία να παραμείνουν στάσιμοι στη ζωή τους.
Άνθρωποι που ακόμα και σε μικρή ηλικία, το μόνο που σκέφτονται είναι μία μόνιμη δουλειά από την οποία θα πάρουν σύνταξη, τους ίδιους φίλους, την ίδια σχέση και τις ίδιες συνήθειες. Πολλοί μάλιστα καμαρώνουν κιόλας γιατί είναι θαμώνες στο ίδιο μαγαζί 20 χρόνια ή γιατί τρώνε το ίδιο φαγητό όταν βγαίνουν έξω ή πίνουν την ίδια μπύρα μία ζωή.
Φυσικά δεν εννοώ να χωρίσεις ή να παραιτηθείς από την δουλειά σου. Εξάλλου αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις και απόψεις και μπορείς πάντα να διαφωνήσεις. Ας το δούμε, όμως, λίγο.
Το ανθρώπινο είδος βασίζεται στην αλλαγή και όχι στην σταθερότητα. Η αλλαγή είναι αυτή που μας έφερε εδώ που μας έφερε.
Αν όλοι προτιμούσαμε την σταθερότητα, θα ήμασταν ακόμα με τα δόρατα στο χέρι, να κυνηγάμε άγρια ζώα. Η περιέργεια είναι στο αίμα μας και είναι αυτό που μας κάνει να λειτουργούμε καθημερινά. Έτσι γεννιόμασταν, έτσι γεννιόμαστε και έτσι θα γεννιόμαστε.
Το πρώτο μας ένστικτο, μετά από το φαγητό, είναι η εξερεύνηση. Η επιθυμία μας για γνώση μας ωθεί να βγούμε από την προστασία της φωλιάς και να μάθουμε.
Πως γίνεται λοιπόν, στα 20 ή στα 22 σου να θες να κολλήσεις μόνιμα σε μία εταιρία και σε ένα είδος δουλειάς; Μήπως θα ήταν καλύτερα να «γυρίσεις» την αγορά και να εξερευνήσεις τις δυνατότητες σου; Να δεις τι σου αρέσει να κάνεις και που, και αφού δεις κάποια πράγματα, τότε να κατασταλάξεις κάπου;
Είναι κρίμα να μπεις σε μία δημόσια υπηρεσία και μετά από 40 χρόνια να πάρεις σύνταξη από το ίδιο γραφείο! Ζαλίζομαι και μόνο που το σκέφτομαι.
Αν από την άλλη σε προσλάβουν στην σούπερ εταιρία με το πολλά υποσχόμενο μέλλον και καριέρα, τότε ναι, να το επιχειρήσεις. Ίσως χρειάζεται να λάβεις υπόψιν ότι, ειδικά σε πολύ μεγάλες εταιρίες , τα πρώτα χρόνια θα φανεί αν θα εξελιχθείς ή αν θα παραμείνεις στην ίδια θέση.
Όσο μεγαλύτερη μία εταιρία, τόσο δυσκολότερη είναι η εξέλιξη. Οπότε, αν περάσεις τρία , τέσσερα ή πέντε χρόνια και δεν δεις κάποια σημαντική αλλαγή, τότε ίσως είναι καλό να ψάξεις για κάτι άλλο.
Είναι συνηθισμένη τακτική για αυτές τις εταιρίες, να δίνουν την προοπτική της αλλαγής για να κρατάνε το προσωπικό ικανοποιημένο με αυτή την αίσθηση, ακόμα και αν οι αλλαγές είναι εικονικές.
Είναι ώρα για αλλαγές στην καριέρα σου; Δες εδώ
Δυσκολεύομαι να σκεφτώ ότι κάποιος έχει τις ίδιες συνήθειες για δεκαετίες ολόκληρες. Βέβαια όπως σου είπα και πριν, αυτή είναι δική μου σκέψη. Αναρωτιέμαι όμως, αν κάνεις το ίδιο πράγμα κάθε μέρα για χρόνια, πως ξέρεις ότι κάτι άλλο δεν είναι καλύτερο;
Κατά καιρούς ακούω για ανθρώπους που γνωρίζονται 30 χρόνια, γιατί πήγαιναν μαζί σχολείο, και οι οποίοι εξακολουθούν και κάνουν παρέα. Δεν λέω, αυτό είναι καλό.
Από την άλλη, αν έχουν και τις ίδιες συνήθειες και κάθε Παρασκευή μαζεύονται για να παίξουν ηλεκτρονικά παιχνίδια στην τηλεόραση και κάθε Τετάρτη πάνε όλοι μαζί για έναν καφέ, τότε τα πράγματα μου φαίνονται περίεργα. Ειδικά αν πάνε και κάθε χρόνο διακοπές μαζί στο ίδιο μέρος, που είναι το χωριό κάποιου.
Εκτός και αν η παρέα είναι ο Bill Gates, o Mark Zuckerberg, o Jeff Bezos και ο Warren Buffett, τότε κάτι πάει λάθος καθώς αποκλείεται να έχουν εξελιχθεί όλοι μαζί. Εφόσον υπάρχει εξέλιξη, τότε θα υπάρξουν και αλλαγές. Έτσι είναι η φύση των πραγμάτων και είναι και καλό.
Επιστημονικά αποδεδειγμένα, αν μιλάς παραπάνω από δύο γλώσσες, σκέφτεσαι καλύτερα και πιο αποδοτικά. Αν έχεις ταξιδέψει στο εσωτερικό και το εξωτερικό, έχεις περισσότερες εμπειρίες άρα και διαφορετικό τρόπο σκέψης. Αν στη ζωή σου έχεις αλλάξει δουλειές και χώρες εργασίας, τότε έχεις μία πιο σφαιρική άποψη για τα πράγματα. Ακόμα και στις σχέσεις, αν έχεις αρκετές εμπειρίες, τότε μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα πράγματα καλύτερα (τουλάχιστον ελπίζω).
Αυτό που χρειάζεσαι στη ζωή σου λοιπόν, είναι οι αλλαγές. Πειραματίσου με ότι πίνεις, με ότι τρως, με το που πας διακοπές, με ποιους πας διακοπές, με τα χόμπι σου, ακόμα και με τον δρόμο που ακολουθείς για να πας για δουλειά το πρωί.