Πόνος ή Ευχαρίστηση; Πως μπορείς να Ξεκολλήσεις; - Purpose Συμβουλευτική

Πόνος ή Ευχαρίστηση; Πως μπορείς να Ξεκολλήσεις;

By Βασίλης Καραγιαννόπουλος | Προσωπική Ανάπτυξη

Φτάνοντας στο τρίτο άρθρο της ανάλυσης μεταξύ Πόνου και Ευχαρίστησης, φτάνουμε και σε ένα δίλλημα. Αν έχεις ήδη διαβάσει τα δύο προηγούμενα άρθρα και άντεξες ένα μήνα, τότε μάλλον κατάφερες να κυριαρχήσεις στον πόνο της αναμονής και να φτάσεις στην ευχαρίστηση του να ολοκληρώσεις την ανάγνωση των άρθρων. Ή μήπως βρίσκεις ευχαρίστηση στον πόνο της αναμονής και τώρα που ήρθε η στιγμή που μπορείς να εισπράξεις την απόλαυση, ξενερώνεις λίγο; Μπέρδεμα ε;

Σημείωση: Μπορείς να δεις το Πρώτο άρθρο εδώ και το Δεύτερο άρθρο εδώ

Δεν είναι παράλογο. Το αντίθετο μάλιστα, είναι πολύ φυσικό και αναμενόμενο. Αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους τόσο διαφορετικούς και ξεχωριστούς.

Ξεκινώντας…

Ξεκινώντας από πολύ μικρή ηλικία, οι καταστάσεις και η κριτική μας σκέψη μας οδηγούν στο να βγάλουμε συμπεράσματα. Αυτά θα καθορίσουν και το πώς θα διαχειριζόμαστε τον πόνο και την ευχαρίστηση από εδώ και εμπρός στη ζωή μας.

Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα. Είσαι ενός χρόνου και έχεις μάθει ότι όποτε σου πέφτει το κουτάλι από το χέρι, βάζεις τα κλάματα, έρχεται αυτή η υπέροχη κυρία – Ας την λέμε Μαμά –  το σηκώνει και σου το δίνει. Αυτό συνεχίζεται για άλλα δύο με τρία χρόνια, έως ότου συμβαίνει κάτι συγκλονιστικό. Ένα πρωί, σου πέφτει το κουτάλι, κλαις και αυτή η υπέροχη κυρία – είπαμε Μαμά – σου λέει από το μέσα δωμάτιο, «Σήκωσε το μόνος σου, είσαι μεγάλος πια.»

Εδώ βιώνεις το πρώτο σοκ. Το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να εντατικοποιήσεις αυτό στο οποίο είσαι καλός. Έτσι φωνάζεις πιο δυνατά. Η Μαμά όμως δεν έρχεται! Προσπαθείς λίγο ακόμα αλλά βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνεις, οπότε βάζεις τα μεγάλα μέσα. Βάζεις τα κλάματα! Η Μαμά σε ακούει, έρχεται να δει τι έπαθες, σε παίρνει αγκαλιά και με την ευκαιρία σηκώνει και το κουτάλι.

Μπουμ! Εδώ σχηματίζεις την πρώτη συνειρμική σκέψη που θα σε καθορίσει για τα επόμενα χρόνια της ζωής σου. Συνειδητοποιείς ότι μπορείς να τραβήξεις την προσοχή του κόσμου και να πετύχεις αυτό που θες, όχι με προσπάθεια αλλά με κλάματα και γκρίνια.

Πόνος ή ευχαρίστηση; Πως μπορείς να ξεκολλήσεις;

Έτσι, όταν δεν θα παίρνεις καλούς βαθμούς στο σχολείο, θα κλαις για να σου βάλουν κάτι καλύτερο. Όταν η πρώτη κοπέλα που θα της ζητήσεις να βγείτε ραντεβού θα σου πει όχι, θα βάλεις τα κλάματα ή θα γκρινιάξεις, μήπως και σε λυπηθεί. Και κάποια στιγμή στη ζωή σου, θα πας για συνέντευξη σε μία δουλειά που τελικά θα σε απορρίψουν. Υποθέτω φαντάζεσαι τη συνέχεια…

Αυτό θα συμβεί με οποιοδήποτε βίωμα θα έχεις στη ζωή σου. Γενικά δεν υπάρχουν καλές και κακές εμπειρίες. Απλά αλλάζει η οπτική γωνία και παίζει ρόλο η διάθεση που έχουμε εκείνη τη στιγμή.

Αν το διάβασμα ήταν μαρτύριο στα σχολικά σου χρόνια, τότε θα συνεχίσει να είναι και τα επόμενα χρόνια της ζωής σου. Αν δεν ανταμειφθείς για τους καλούς βαθμούς και τον χρόνο που αφιέρωσες για την μελέτη σου, τότε ο συσχετισμός που θα κάνεις στο μυαλό σου είναι ότι το διάβασμα και οι καλοί βαθμοί έχουν μόνο πόνο και καθόλου ευχαρίστηση. Άρα γιατί να συνεχίσω να διαβάζω; Αφού δεν θα κερδίσω κάτι.

Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι που το πάω. Ο κυριότερος λόγος  που δεν κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας είναι γιατί δεν βρίσκουμε αρκετό κίνητρο για αυτές. Κολλάμε σε καταστάσεις που δεν είναι παραγωγικές γιατί έτσι έχουμε μάθει και γιατί δεν έχουμε μπει ποτέ στη διαδικασία να αμφισβητήσουμε διαδικασίες και να κάνουμε αλλαγές.

Πως μπορώ να ξεκολλήσω από μη παραγωγικές διαδικασίες;

Αρχικά πρέπει να μπορείς να καταλάβεις ότι κάποια διαδικασία που έχεις υιοθετήσει, δεν είναι παραγωγική. Ξεκίνα κάνοντας μία ανάλυση της καθημερινότητας σου. Εντόπισε κινήσεις και ρουτίνες που κάνεις, που δεν είναι παραγωγικές. Ίσως οι ώρες που τρως να είναι λάθος. Ίσως δεν ασκείσαι αρκετά γιατί δεν βρίσκεις κίνητρο. Ίσως δεν είσαι παραγωγικός στο γραφείο. Βρες λοιπόν τι είναι αυτό που σε στεναχωρεί, που σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα, που σε κουράζει ή σε πιέζει.

Σε δεύτερη φάση, ανάλυσε τα βήματα της διαδικασίας. Αν το πρόβλημα είναι η συγκέντρωση στο γραφείο, πότε ξεκινά να είναι πρόβλημα; Αποσυντονίζεσαι πριν μπεις καν στο γραφείο ή μετά από κάποιες κινήσεις που κάνεις; Σε παρασύρει κάποιος συνάδελφος (ή μάλλον, επιτρέπεις να παρασυρθείς);

Αφού εντοπίσεις την έναρξη του προβλήματος, ξέρεις πλέον και τι πρέπει να αλλάξεις. Βέβαια, είπαμε ότι οποιαδήποτε αλλαγή σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα. Ανάλογα με το μέγεθος της αλλαγής, υπάρχει ο εύκολος και ο δύσκολος τρόπος.

Αν θέλεις να αλλάξεις κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, τότε πρόσθεσε μία αμοιβή στην όλη διαδικασία. Αν έχεις να γράψεις μία εργασία 10 σελίδων που σε ταλαιπωρεί εδώ και καιρό, χώρισε την διαδικασία σε δύο πεντασέλιδα και πρόσφερε στον εαυτό σου μία ανταμοιβή για την ολοκλήρωση του κάθε πεντασέλιδου. Βάλε κάτι που θα σου δώσει ικανοποίηση και συσχέτισε το με την επίτευξη του στόχου. Ίσως ένα γεύμα σε ένα αγαπημένο σου εστιατόριο ή μία ταινία στον κινηματογράφο. Αυτό θα δώσει στον εαυτό σου ένα έξτρα κίνητρο για να κάνει την αλλαγή.

Τώρα βέβαια, αν αυτό που θες να αλλάξεις είναι μία διαδικασία ζωής και όχι κάτι απλό, τότε μερικές μπριζόλες και μερικές ταινίες δεν θα σε βοηθήσουν και πολύ. Εδώ θες κάτι πιο δραστικό. Αρχικά πρέπει να δημιουργήσεις μία εικόνα της τωρινής σου κατάστασης. Έχοντας κλειστά τα μάτια σου, φτιάξε μία εικόνα αυτής της κατάστασης που σε πιέζει. Κάντο έτσι ώστε να βλέπεις με τα μάτια σου και να ακούς με τα αυτιά σου ότι συμβαίνει γύρω σου. Αυτό που πρέπει να νοιώσεις είναι το πόσο άσχημη είναι αυτή η κατάσταση. Να βιώσεις τα αρνητικά συναισθήματα που σου προκαλεί, στο μέγιστο. Τώρα φαντάσου το ίδιο πράγμα να εξακολουθήσει να συμβαίνει για τα επόμενα πέντε χρόνια. Πόσο άσχημα σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό; Αν συνέβαινε για δέκα χρόνια;

Έτσι θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτή είναι η χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσες να βρεθείς. Δεν βιώνεις λίγη ευχαρίστηση απορρίπτοντας τον πόνο.  Στην πραγματικότητα βιώνεις ατέρμονο πόνο και απλά τον καμουφλάρεις με κάτι που νομίζεις ότι είναι ευχαρίστηση.

Φαντάσου τώρα ότι έχεις πετύχει την αλλαγή. Πλέον κάνεις αυτό που πραγματικά θες και βλέπεις τον εαυτό σου με τα μάτια σου. Νοιώθεις πραγματικά την αλλαγή. Φαντάσου ότι για τα επόμενος πέντε με δέκα χρόνια μπορείς να ζήσεις έχοντας πετύχει την αλλαγή που θα σε κάνει να αισθανθείς ολοκληρωμένος και ικανοποιημένος. Δεν είναι καλύτερα;

Συνειδητοποιώντας πόσο ζορίζεσαι πραγματικά, θα βρεις το πραγματικό κίνητρο για να ξεκινήσεις να αλλάζεις πράγματα στη ζωή σου. Η διαδικασία αλλαγής είναι μία μεγάλη υπόθεση και δεν γίνεται σε μία νύχτα. Τα αποτελέσματα όμως θα τα βιώνεις για μία ζωή!

Καλή συνέχεια. Και σε περίπτωση που θες να ξεκολλήσεις κι εσύ στη ζωή σου, δες περισσότερα για το Σεμινάριο μας στην Αυτογνωσία και Επικοινωνία.

Θελω να βελτιώσω τη ζωή μου!