Τι είναι η Αναποφασιστικότητα και γιατί μας επηρεάζει κατά αυτόν τον τρόπο;

Η αναποφασιστικότητα επηρεάζει ένα μεγάλο μέρος της ζωής των ανθρώπων. Άσχετα με το πόσο μικρές ή μεγάλες επιλογές καλούμαστε να κάνουμε, μπορεί να αντιμετωπίσουμε μεγάλες δυσκολίες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου που φτάνεις σε ένα φαινομενικό αδιέξοδο. Όπου η κάθε απόφαση φαίνεται τρομερά δύσκολη και με τεράστιες συνέπειες για το υπόλοιπο της ζωής σου. Το αστείο είναι ότι η απόφαση σου μπορεί να αφορά στο αν θα φας μακαρόνια ή ρύζι!

Τι μπορεί λοιπόν, να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο να μην μπορεί να πάρει έστω και τις απλούστερες των αποφάσεων;

Καθώς ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται από πολύ μικρή ηλικία, ένας σημαντικός παράγοντας που μπορεί να ενισχύσει την αναποφασιστικότητα του ατόμου, είναι η προσέγγιση των γονιών.

Αυτό μπορεί να προκληθεί από υπερβολική αποδοκιμασία των γονιών προς το παιδί σε κάθε του προσπάθεια. Πόσο χρειάζεται ένας άνθρωπος, για να παραιτηθεί από τις προσπάθειες, όταν το μόνο που ακούει είναι:

• “Ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα τα καταφέρεις” ή
• “Δεν περιμέναμε κάτι παραπάνω από εσένα”.

Επίσης, η υπερβολική προστασία των παιδιών μπορεί να δημιουργήσει έντονη αναποφασιστικότητα, καθώς το άτομο θα μάθει στην υπόλοιπη ζωή του, ότι χρειάζεται την παρέμβαση κάποιου άλλου για να γίνουν τα πράγματα σωστά.

Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει αυτό, ώστε να μην θες να πάρεις έστω και βασικές αποφάσεις; Πόσο μπορείς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να υποχωρήσει και να αφήσεις σε άλλους τις αποφάσεις της ζωής σου; Πότε θα κάνεις κάτι για να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου και να μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε ελέγχει;

Μπορεί να σου φαίνονται βαριά όλα αυτά, η πραγματικότητα όμως είναι κάπως έτσι.Όσο τείνεις να αποφεύγεις την δράση, ενισχύεις την απραξία  και επιτρέπεις σε τρίτους να μπουν στη ζωή σου και να αναλάβουν εκείνοι τα ηνία για εσένα. Ακόμη κι αν έχουν την καλύτερη των προθέσεων, υπάρχει λόγος να ζήσεις μία ζωή που την σχεδίασε και την οργάνωσε κάποιος άλλος;

Ένας άλλος παράγοντας για την αναποφασιστικότητα είναι η υπερανάλυση.

Είναι λογικό να κάνεις όνειρα. Όταν όμως αδυνατείς να πάρεις μία απόφαση, οδηγείσαι αναγκαστικά στην δημιουργία σεναρίων.  Σε αυτό το στάδιο, αναλώνεσαι στο δέντρο και χάνεις το υπέροχο δάσος που είναι η ζωή.

Πόσες ευκαιρίες πρέπει να χάσεις στη ζωή σου για να πάρεις την απόφαση να δράσεις;

Σίγουρα θα σου δοθούν κι άλλες με το πέρασμα του χρόνου αλλά δεν είναι κρίμα να χάνεις αυτές που ήδη μπορείς να έχεις απλά και μόνο γιατί φοβάσαι ένα πιθανό αποτέλεσμα; Που στην τελική δεν ξέρεις καν ποιο μπορεί να είναι.

Οπότε ας επανέλθουμε στην αρχική ερώτηση: “Πότε θα πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου;”

Ίσως έχεις απογοητευτεί στο παρελθόν και μάλιστα αρκετά για να σε τρομάξει και να σε στιγματίσει για χρόνια ολόκληρα. Κάποια στιγμή όμως, χρειάζεται να κοιτάξεις μέσα σου και να δεις τι θες και τι περιμένεις από τον εαυτό σου.

Η συνειδητοποίηση των πράξεων μας και η ανάληψη της ευθύνης τους είναι σημάδια πνευματικής ωριμότητας. Κάποια στιγμή θα χρειαστεί να βγεις από την σκιά των άλλων και να κοιτάξεις την πραγματικότητα κατάματα. Να σηκωθείς ένα πρωί, να βουτήξεις την ημέρα από τα μαλλιά και να της δώσεις να καταλάβει ότι δεν μπορεί να τα βάζει μαζί σου. Ξύπνα τον εσωτερικό σου εαυτό. Αυτό το θηρίο που καταπιέζεις τόσα χρόνια και απελευθερώσου!

Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι αυτό;

Είναι τόσο δύσκολο, όσο επιλέγουμε να το κάνουμε. Υπάρχουν τρόποι για να το πετύχεις οργανωμένα και με πλάνο, οπότε δεν χρειάζεται να γίνει σε μορφή ανεξέλεγκτης επανάστασης.

Αρχικά χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις ότι η γνώμη των ανθρώπων δεν μετράει όσο πιστεύεις. Βάλε με το μυαλό σου, ποιοι άνθρωποι σε ενδιαφέρουν και ποιών η γνώμη είναι σημαντική για εσένα. Έπειτα σκέψου πόσο σημαντική είναι.  Μήπως δεν είναι τόσο όσο νομίζεις; Μήπως δεν την χρειάζεσαι για κάποιες αποφάσεις στη ζωή σου που θα επηρεάσουν μόνο εσένα;

Στη συνέχεια ξεκίνα να παίρνεις αποφάσεις για πράγματα που σε δυσκολεύουν. Μπορείς να ξεκινήσεις με απλά, καθημερινά πράγματα. Δεν υπάρχει λόγος να κάνεις επιστήμη την κάθε σου απόφαση και να καταναλώνεις χρόνο και φαιά ουσία για πράγματα που δεν επηρεάζουν σε τίποτα τη ζωή σου.

Σιγά σιγά, μπορείς να περάσεις σε λίγο δυσκολότερες αποφάσεις. Πάρε μία απλή απόφαση και δες πως θα σε επηρεάσει. Ζήσε το αποτέλεσμα και αν δεν σου αρέσει, την επόμενη φορά διάλεξε κάτι άλλο. Ακόμη κι έτσι, έχεις διπλή εμπειρία σε σύγκριση με το να μην έπαιρνες καμία απολύτως απόφαση.

Όσο περνάει ο καιρός, θα διαπιστώσεις ότι είναι όλο και πιο εύκολο να το κάνεις, μέχρι να φτάσεις στο σημείο όπου θα πρέπει να πάρεις σοβαρότερες αποφάσεις που θα σου καθορίσουν την πραγματικότητα. Εκεί θα χρειαστείς λίγη περισσότερη οργάνωση και βοήθεια.

Αρχικά εντόπισε αυτό που θεωρείς πρόβλημα.

• Έπειτα σκέψου. Είναι όντως πρόβλημα; Αν ναι, γράψε το σε ένα χαρτί, για να το δεις και να συνειδητοποιήσεις την ύπαρξη του.
• Λύνοντας το, τι θες να πετύχεις;
• Γράψε πόσες λύσεις/επιλογές υπάρχουν. Όχι μόνο αυτές που σε βολεύουν, ούτε αυτές που είναι εύκολες αλλά όλες τις επιλογές.
• Σε αυτό το σημείο αναρωτήσου αν υπάρχει κάποιος που μπορείς να ζητήσεις τη συμβουλή του και σκέψου πόσο θες να σε επηρεάσει. (Σε κάθε περίπτωση, να θυμάσαι ότι η τελική απόφαση είναι δική σου).
• Γράψε τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε επιλογής και σκέψου με ηρεμία ποιες από αυτές θα έχουν την καλύτερη εξέλιξη. Να είσαι πάντα σε ετοιμότητα, γιατί άσχετα από την επιλογή σου, υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες που μπορεί να μην έχεις υπολογίσει.
• Αφού αποφασίσεις τι θες να κάνεις, σκέψου πότε θες να γίνει. Φρόντισε η χρονική στιγμή να είναι ρεαλιστική για να μπορείς να υλοποιήσεις την απόφαση σου.

Έπειτα, το μόνο που μένει είναι να κάνεις αυτό που λέμε, “το άλμα της πίστης”.

Πίστεψε στον εαυτό σου και κάνε το μεγάλο βήμα. Μην περιμένεις από άλλους για να ζήσεις τη ζωή σου!

Θες να μειώσεις την αναποφασιστικότητα στη ζωή σου; Δες εδώ