Η παγίδα της τελειομανίας.
Υπάρχει μια ιστορία που με κάνει πάντα να γελάω πολύ. Πριν από αρκετά χρόνια, ίσως και πάνω από δεκαετία, ήρθε από το εξωτερικό στην Ελλάδα η τέχνη της δημιουργίας βιογραφικού και η τέχνη της επιτυχημένης συνέντευξης για πρόσληψη.
Βλέπεις, μέχρι τότε, ο περισσότερος κόσμος έπιανε δουλειά γιατί κάποιος γνωστός του ζητούσε από κάποιον γνωστό του να τον προσλάβει και πάει λέγοντας. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και ειδικά στις αρχές του 2000 άλλαξε η προσέγγιση. Ο κόσμος έπρεπε να μάθει να φτιάχνει σωστά βιογραφικά και να προετοιμάζεται για τις συνεντεύξεις, έτσι ώστε να τις περάσει με επιτυχία. Οπότε εμφανίστηκαν και οι πρώτοι ειδικοί, που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να προετοιμάσουν τον υποψήφιο.
Η κλασσική ερώτηση σε κάθε συνέντευξη για δουλειά, ήταν η παρακάτω: «Πείτε μας ένα ελάττωμα σας». Και η κλασσική απάντηση που έδιναν όλοι ήταν: «Είμαι τελειομανής». Για κάποιον λόγο το θέμα της τελειομανίας θεωρείται ελάττωμα / προτέρημα αλλά δεν θα έβαζα και το χέρι μου στη φωτιά ότι ισχύει όντως αυτό. Προσωπικά, αν έπρεπε να προσλάβω κάποιον, θα απέφευγα κάποιον τελειομανή για πολλούς λόγους.
Φαντάσου να αναθέσεις ένα έργο σε έναν τελειομανή και να περιμένεις να το ολοκληρώσει μέσα στην διορία του. Πάω στοίχημα ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε τομέα της ζωής κάποιου. Και είναι αρκετά βαθύτερο από ότι νομίζεις.
Ένας άνθρωπος που είναι τελειομανής, τρέχει τόσα πολλά σενάρια στο μυαλό του, που κυριολεκτικά το υπερφορτώνει με πληροφορίες. Όταν φτάνει λοιπόν στο δια ταύτα, στην υλοποίηση, έχει ήδη «καεί» από την υπερβολική σκέψη και αδυνατεί να παραδώσει το παραμικρό.
Η συνεχόμενη έγνοια και τα σενάρια που τρέχει στο μυαλό του ένα τέτοιο άτομο το εμποδίζουν από το να χαλαρώσει και να απολαύσει το οτιδήποτε. Αυτή η νοοτροπία γίνεται στάση ζωής και σε βάθος χρόνου, μπορεί να απομυζήσει την ενέργεια ενός ανθρώπου.
Άσε που ένα τέτοιο άτομο δεν μπορεί να ξεκουραστεί για κανέναν λόγο. Πιστεύει ότι θα ξεκουραστεί όταν ολοκληρώσει την δουλειά (που δεν θα γίνει ποτέ βασικά) και φυσικά έτσι φλερτάρει με την υπερκόπωση. Είναι ουκ ολίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν καταλήξει στο νοσοκομείο με τέτοια συμπτώματα.
Αυτό είναι αναμενόμενο όταν σκέφτεται συνεχώς τι μπορεί να πάει στραβά. Αν στο μυαλό του τρέχει μόνο αρνητικά σενάρια, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να πειραματιστεί και να δοκιμάσει κάτι καινούριο.
Επίσης, η τελειομανία προκύπτει από έναν εσωτερικό φόβο αποτυχίας. Ο κυριότερος λόγος που θέλει κάποιος να τα κάνει όλα τέλεια, είναι γιατί έχει βιώσει ή φοβάται να βιώσει την αποτυχία και την απόρριψη που ίσως έρθει μαζί της. Το οποίο είναι ένα αρκετά οξύμωρο σχήμα αν σκεφτεί κανείς ότι αυτός ο φόβος θα κάνει αυτό το άτομο να αποτύχει, γιατί το πιο πιθανό είναι να μην προσπαθήσει καν.
Είσαι κι εσύ θύμα της τελειομανίας; Δες εδώ πώς να ξεφύγεις
Και πώς να μην το κάνει, όταν έχει μάθει να το κάνει στον ίδιο του τον εαυτό; Αυτό που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας, συχνά το εκπέμπουμε και στους άλλους. Όταν λοιπόν, έχει μάθει να κριτικάρει αρνητικά οτιδήποτε κι αν κάνει, αυτόματα θα το κάνει και σε τρίτους.
Έχει μάθει σε αυτόν τον τρόπο ζωής και δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να επηρεάσει μία ολόκληρη ομάδα αρνητικά, οπότε είναι άλλος ένα λόγος που δεν θα ήθελα κάποιον τελειομανή στην ομάδα μου.
Πέρα από τα αρνητικά που μπορεί να έχει ένας τελειομανής, το σημαντικότερο είναι ότι το θέμα της τελειομανίας ταλαιπωρεί πολλούς και χρήζουν υποστήριξης. Ένας άνθρωπος που πιέζεται τόσο στην ζωή του, γιατί δεν μιλάμε απλά για κάποιον που θέλει ένα τέλειο PowerPoint ή μία πολύ καλά γραμμένη έκθεση, πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό για να βρει μία ισορροπία στη ζωή του.