Γιατί χρειάζεται να χτίσεις ένα ισχυρό δίκτυο στην εργασία σου.
Η δικτύωση είναι ίσως μια από τις σημαντικότερες λέξεις για τη καριέρα μας και εν γένει για τη ζωή μας.
Ζώντας στο εξωτερικό για αρκετό διάστημα πλέον, παρατηρώ ότι πολλοί από εμάς (που έχουμε μεγαλώσει στην Ελλάδα) έχουμε μια έξτρα δυσκολία στο κομμάτι αυτό σε σχέση με τους μόνιμους κατοίκους.
Παρ’ όλο που μπορεί σε κάποιο βαθμό να γίνει κατανοητή αυτή η συμπεριφορά, θα ήθελα με το άρθρο αυτό να υπενθυμίσω γιατί η δικτύωση είναι πολύ σημαντική και πως μπορεί να γίνει.
Ας ξεκινήσουμε πρώτα αναφέροντας ότι ο άνθρωπος είναι βαθιά κοινωνικό ον και σημαντικό του χαρακτηριστικό είναι η δημιουργία σχέσεων. Γιατί, όμως, μπορεί να φαντάζει για κάποιους δύσκολη η δημιουργία ενός δικτύου όταν η ανάγκη για κοινωνικές σχέσεις είναι τόσο μεγάλη;
Στην παιδική μας ηλικία όλα ήταν πολύ πιο απλά. Το δίκτυο μας τότε ήταν οι συγγενείς καθώς και οι συμμαθητές μας από το σχολείο. Ούτως ή άλλως, για τα μικρά παιδιά το σχολείο είναι πολλές φορές ο κόσμος όλος. Το τι θα πουν οι συμμαθητές έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία στα παιδιά από ότι θα έπρεπε.
Στο σχολείο δε χρειάζεται να κάνεις και πολλά και με τον καιρό γνωρίζεσαι και παίζεις με όλους και αναπτύσσεις διαφόρων ειδών σχέσεις.
Η ενηλικίωση όμως μας σπρώχνει σιγά σιγά να ξεχάσουμε την αυτονόητη διαδικασία του να βρισκόμαστε με άλλους, να γνωριζόμαστε και να χτίζουμε σχέσεις. Οι πολυπλοκότητες του εργασιακού χώρου κάνουν την κατάσταση ακόμα δυσκολότερη.
Η δικτύωση όμως δεν είναι κάτι που διδάσκεται μέσα από μάθημα και όπως συχνά λέω η δικτύωση είναι η ίδια η καθημερινότητα μας, ο τρόπος ζωής μας και συμπεριφοράς μας. Από τον τρόπο που μιλάμε στους γείτονες, από την πρώτη εντύπωση που δημιουργούμε, από τη γνώμη που έχουν για εμάς οι συνάδελφοι μας.
Αυτός είναι και ο λόγος που υπενθυμίζω ότι είναι σημαντικό να κουβαλάμε το brand μας, την ταυτότητα μας, πάντα μαζί. Κάπου εκεί είναι χρήσιμο να μάθεις να συστήνεσαι με αυτοπεποίθηση, να μάθεις να μιλάς με θετικό τρόπο για σένα (όχι ψέματα αλλά με θετικό τρόπο).
Μικρή παρένθεση εδώ, ακόμα κι αν νοιώθεις ότι στη ζωή σου υπάρχουν αρκετά προβλήματα έχε κατά νου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζεις δεν είναι θεραπευτές σου, οπότε κράτα τα δύσκολα για αυτούς τους λίγους (τους ελάχιστους) που είναι στο πολύ στενό κύκλο σου.
Ξεκίνα από τον εργασιακό σου χρόνο και χώρο. Πέρνα χρόνο με τους συναδέλφους σου, άκου την ιστορία τους χωρίς να διακόπτεις. Χτίσε το δίκτυο σου με αυτοπεποίθηση.
Εδώ είναι σημαντικό να αναγνωρίσει κανείς μέσα στην κουλτούρα που ζει ποιες είναι οι στιγμές μέσα στη μέρα που το επιτρέπουν αυτό. Δεν είναι όλοι οι χρόνοι ίδιοι και διαφορετικές κουλτούρες δίνουν διαφορετικά χρονικά περιθώρια για συναναστροφή και δικτύωση. Ένα τυπικό παράδειγμα για αρκετές χώρες θα ήταν η διάρκεια ενός πιο χαλαρού μεσημεριανού διαλείμματος.
Μάθε να συστήνεσαι με θετικό τρόπο για σένα, κράτα την ιστορία σου μικρή, μια δυο προτάσεις αρκούν. Κανείς δεν έχει χρόνο να ακούει ολόκληρα κατεβατά. Οι δυο πρώτες προτάσεις σου είναι αυτό που θα κρατήσει ο άλλος.
Χρησιμοποίησε συμβάντα με καθαρό networking χαρακτήρα, κοινά απογεύματα, βραδινές εξόδους και φρόντισε να είσαι με άτομα με ίδια ενδιαφέροντα. Μικρές εκδρομές συλλόγων επίσης βοηθούν. Σε απλές γραμμές πέρασε ποιοτικό χρόνο με τους άλλους.
Μην κάθεσαι στη δουλειά σε μια γωνιά και μην είσαι απομονωμένος (προσοχή δε λεω να γίνεις περιφερόμενος θίασος με μια κούπα καφέ στο χέρι που απλά μιλάει και μιλάει). Πέρνα λίγο χρόνο γύρω από την καφετιέρα του γραφείου σου και μίλα με έναν συνάδελφο (ξεχώρισε όμως εάν η στιγμή είναι κατάλληλη, κάποιοι πάμε εκεί για ένα μικρό διάλειμμα, κάποιοι γιατί απλά χρειαζόμαστε καφέ).
Ρώτα τον τι έκανε το σαββατοκύριακο (γενικά ασφαλής ερώτηση). Κάνε small talk με ευχάριστα θέματα και που έχουν ασφαλή χαρακτήρα, για παράδειγμα μάθε τα ενδιαφέροντά του και ξεκίνα μια κουβέντα για τον καιρό αλλά απόφυγε τα πολύ προσωπικά θέματα.
Επανάλαβε το μικρό τους όνομα, από το σκέτο καλημέρα, προτίμησε το «Καλημέρα Κώστα», το δεύτερο ακούγεται πολύ πιο προσωπικό και έχει πολύ μεγαλύτερο αποτέλεσμα.
Tip: Θυμήσου ότι παρόλο που η ανάγκη κοινωνικοποίησης και συναναστροφής με ανθρώπους είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως κουλτούρας, η έκφραση αυτής της ανάγκης διαφέρει πολύ από λαό σε λαό.
Σε περίπτωση που ζεις στο εξωτερικό, ίσως πρέπει πρώτα λίγο να «απορροφήσεις» την κουλτούρα που ζεις, να δεις ποιες είναι οι στιγμές που επιτρέπουν λίγο περισσότερο διάλογο για να δημιουργήσεις δίκτυο γνωριμιών και ποιες όχι. Με τον καιρό θα μπορείς να διακρίνεις καλύτερα.
Η λέξη κλειδί για τις ανθρώπινες σχέσεις και για τη δημιουργία δικτύου είναι η «ποιότητα». Προσπάθησε ο χρόνος σου με τους άλλους να είναι ποιοτικός. Καμία συμβουλή δεν θα βοηθήσει ποτέ εάν δε δίνεις στον άλλον ποιοτικό χρόνο. Απλά η ποσότητα δεν θα σε πάει μακριά και ο άλλος αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι είσαι ψεύτικος στις προσεγγίσεις σου.
Χρησιμοποίησε το linkedin για να κρατήσεις τις γνωριμίες σου ζεστές. Ακόμα και σήμερα στέλνω μηνύματα προσωπικά σε συμφοιτητές και συναδέλφους που δουλέψαμε μαζί τα προηγούμενα χρόνια.
Είναι ίσως από αυτά που έχουν το μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο στους ανθρώπους, να ξέρουν ότι ακόμα τους θυμάσαι.
Μη μένεις στο στενό σου εργασιακό χώρο, όλη η καθημερινότητα δίνει μεγάλες ευκαιρίες να δικτυωθείς, για παράδειγμα στο σχολείο του παιδιού σου, στο γυμναστήριο και στις βόλτες σου το σαββατοκύριακο όπου συναντάς περισσότερο κόσμο. Στην τελική η δικτύωση είναι τρόπος ζωής και όχι μια ρουτίνα εντολών που πρέπει να ακολουθείς.
Όλοι είναι χρήσιμοι στο δίκτυο σου. Θυμάσαι εκείνο το δύσκολο συνάδελφο; Μην ξεχνάς ότι τον τωρινό σου συνάδελφο, ακόμα και εάν αλλάξεις δουλειά, είναι πολύ πιθανόν να τον ξανασυναντήσεις.
Ακόμα και εάν δεν τον δεις ξανά προσωπικά, μπορεί να αναφέρει σε κάποιον κάτι για σένα. Στο άρθρο αυτό δεν θα αναφερθούμε το πως να χειρίζεσαι δύσκολους συναδέλφους, αλλά σκέψου το πολύ καλά πριν κάψεις τις γέφυρες επικοινωνίας σου.
Αν θες να μάθεις να δικτυώνεσαι στο χώρο εργασίας σου, δες εδώ
Ας κλείσω, λοιπόν, με έναν απλό ορισμό για τη δικτύωση. Δικτύωση είναι η ικανότητα να γνωρίζω νέους ανθρώπους, να φτιάχνω σχέσεις δυνατές, να ξεπερνάω προβλήματα αλλά και να χαίρομαι τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου. Η συνύπαρξη αυτή είναι σημαντικό στοιχείο για την μετέπειτα ωριμότητα και εξέλιξη μου ως άτομο.
Σαν εκείνα τα σχολικά χρόνια που ήσουν με τους συμμαθητές και φίλους σου, που μοιραζόσουν με ευκολία μαζί τους κάτι και μέσα από αυτήν την αλληλεπίδραση μεγάλωνες. Ήταν τελικά μια πράξη αυτονόητη που δεν απαιτούσε έξτρα προσπάθεια.
Κάποτε μας ήταν αυτονόητο, κάπου στην πορεία το ξεχάσαμε, ας το ξαναβρούμε λοιπόν.
Από τα πρώτα βήματα της καριέρας μου παρατηρούσα ότι υπήρχαν δυο τύποι συναδέλφων οι «ήσυχοι» και αυτοί που ήταν σαφώς πιο «κοινωνικοί». Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να παρατηρώ τους άλλους και να προσπαθώ μέσα από αυτούς να μαντέψω το πως θα γίνω.
Παρ’ όλο που ο άνθρωπος δεν είναι ρομπότ ώστε να είναι όλα άμεσα προβλέψιμα, κάποια μοτίβα ήταν ξεκάθαρα αναγνωρίσιμα. Οι «κοινωνικοί» φαίνεται να τα πηγαίνουν καλύτερα εργασιακά. Κάπου εκεί άρχισα να αναρωτιέμαι πως και γιατί συμβαίνει αυτό.
Ακόμα και σε ένα απλό κόσμο, όπως το σχολείο, έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι πάντα υπήρχαν οι πιο αγαπητοί συμμαθητές και αυτοί που είχαν φήμη ήταν ευρύτερα διαδεδομένοι και γνωστοί, πέρα από την τάξη τους.
Υπήρχαν αρκετοί μαθητές που ήταν οι αγαπημένοι των συμμαθητών τους και των δασκάλων τους και κάποιοι που τα πήγαιναν λιγότερο καλά με τους συμμαθητές και με τους δασκάλους.
Οπότε σκέψου: Εάν συγκρίνεις το περιβάλλον εργασίας με το σχολείο και τους μαθητές με τους εργαζομένους, ποιος από τους παραπάνω μαθητές θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες προαγωγής και γιατί;
Πώς να Απλοποιήσεις την Εργασιακή Ζωή σου
Πως να Απολαμβάνεις τη Ζωή περισσότερο
Θες να Εντυπωσιάσεις στη Δουλειά σου; Τρόποι για να το πετύχεις
5 Παράγοντες για ένα καλό Εργασιακό Περιβάλλον
Πώς να Αναζωπυρώσεις το Πάθος σου για Δουλειά
Αυτές πρέπει να είναι οι σημαντικότερες Προτεραιότητες στη ζωή σου