Το φαγητό δεν είναι μόνο σωματική ανάγκη

Το φαγητό για εμάς τους ανθρώπους δεν είναι μόνο βιολογική ανάγκη.

Μία από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου είναι η κατανάλωση τροφής. Ανήκει στα εγγενή ένστικτα του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει πως είναι μία έμφυτη ανάγκη μας, έχουμε ανάγκη από φαγητό και τροφή για να διατηρηθούμε στη ζωή.

Η ισορροπημένη και σωστή λήψη κατανάλωσης όλων των τροφίμων, αποτελεί μία βασική ενέργεια ώστε να διατηρηθούμε υγιείς και να λάβουμε τις απαραίτητες βιταμίνες και ουσίες για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Η ποιότητα της τροφής καθίσταται απόλυτη ανάγκη για τον άνθρωπο σε σωματικό επίπεδο, εκείνος που τη στερείται για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγείται σταδιακά σε αδυναμία και αδιαθεσία.

Δεν είναι μόνο σωματική ανάγκη

Όμως, είμαστε σίγουροι πως η τροφή εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο την επιβίωση και τη διατήρησή μας στη ζωή; Αν αναλογιστεί κάποιος πως η πρώτη μας κίνηση όταν έρθουμε στη ζωή, είναι να στραφούμε στο μαστό της μητέρας μας και να πιούμε γάλα, αντιλαμβανόμαστε κάτι πιο βαθύ για αυτή την ενέργεια.

Αυτή η πράξη μας δείχνει κάτι πιο βαθύ για τον άνθρωπο: ότι η τροφή έρχεται ως μία ευκαιρία ώστε να αναπτυχθεί και ένα συναισθηματικό δέσιμο ανάμεσα στη μητέρα και το μικρό πλάσμα που έχει έρθει στη ζωή.

Η τροφή όπως βλέπουμε, δεν είναι μία απλή σωματική ανάγκη. Δεν είναι μία απλή και τυπική διαδικασία η οποία ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά.

Είναι ένα μέσο το οποίο βοηθάει παράλληλα τον άνθρωπο να ξεσπάσει την ψυχική του κατάσταση όπως και να εκφράσει την έμφυτη ανάγκη του για κοινωνικότητα και γειτνίαση με άλλους ανθρώπους.

Ειδικότερα η δική μας κοινωνία, η Ελληνική, συνήθιζε να δίνει μεγάλη σημασία στο μεσημεριανό τραπέζι, βλέποντάς το ως μία ευκαιρία να ενωθεί η οικογένεια και να περάσουν μαζί λίγες οικίες και ευτυχισμένες στιγμές.

Αυτό φανερώνει την ιερότητα με την οποία πολλοί άνθρωποι περιέβαλλαν το φαγητό διότι θεωρούσαν πως η ώρα που η οικογένεια βρισκόταν όλη μαζί στο τραπέζι, ήταν πράγματι εκείνη που έκανε πιο δεμένες τις οικογενειακές σχέσεις. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη πρακτική δε διατηρήθηκε μέσα στα χρόνια, πλέον είναι μία συνήθεια που φθίνει.

Θες να αποκτήσεις ισορροπία στον τρόπο που βλέπεις το φαγητό; Δες εδώ

Η τροφή ως κοινωνική ανάγκη

Η τροφή καλύπτει την κοινωνική μας ανάγκη για συνύπαρξη, είναι ένας τρόπος για να έρθουμε πιο κοντά με τους άλλους ανθρώπους και να καλλιεργήσουμε τον συναισθηματικό μας κόσμο.

Δεν είναι διόλου τυχαίο που όταν γιορτάζουμε θέλουμε να κεράσουμε κάποιο γλυκό ή έδεσμα τους άλλους, ούτε πως όταν κάνουμε γιορτή αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως είναι το φαγητό και η ποιότητα που θα έχει για τους προσκεκλημένους. Δεν είναι τυχαίο που σε σημαντικά γεγονότα της ζωής, θέλουμε να καλέσουμε τους άλλους σε τραπέζι.

Αυτό δείχνει πως το φαγητό δεν είναι μόνο βιολογική ανάγκη. Είναι ένα στοιχείο από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για τον εκάστοτε άνθρωπο αλλά και ένας κρίκος που μας ενώνει με τους άλλους ανθρώπους και μας καλεί να χτίσουμε κοινωνικές και συναισθηματικές σχέσεις.

Η τροφή ως κομμάτι της κοινωνίας

Ακόμα και το συναισθηματικό κομμάτι όμως, δεν είναι το μόνο που φανερώνει τη χρησιμότητα της διατροφής για τον άνθρωπο. Το φαγητό, επιπροσθέτως, είναι ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού και της ίδιας της κοινωνίας μας.

Είναι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια ενός πολιτισμού, φανερώνει κοινωνικές, θρησκευτικές και ηθικές πεποιθήσεις. Η τροφή αποτέλεσε ένα όχημα στο να μπορεί ο άνθρωπος να εκφράσει αυτό που αισθάνεται, να μπορέσει να εκδηλώσει όλα αυτά που υπάρχουν μέσα στον ψυχικό του κόσμο.

Όλοι οι λαοί διακρίνονται για τις πεποιθήσεις τους απέναντι στο φαγητό αλλά και για τη διαφορετική κουζίνα που υπάρχει στην καθεμία. Η φιλοσοφία που αναπτύσσουν πολλοί λαοί απέναντι σε αυτό, ξεκλειδώνει τη νοοτροπία ενός πολιτισμού απέναντι και σε άλλα σημαντικά κομμάτια της ανθρώπινης ζωής.

Η ίδια η θρησκεία με τους κανόνες που επιβάλλει, περιορίζει ή αποτρέπει τους πιστούς ως προς την κατανάλωση κάποιων τροφών (για παράδειγμα, ο Χριστιανισμός που έχει ορίσει κάποια χρονικά διαστήματα για νηστεία και την αποφυγή γαστριμαργικών ατασθαλιών, οι Μουσουλμάνοι δεν τρώνε χοιρινό ).

Αυτό μας δείχνει πως η τροφή χαρακτηρίζεται από διάφορες θρησκείες ως ένα μέσο για να βιώσει κάποιος την εγκράτεια και να γίνει περισσότερο πνευματικός και πιστός άνθρωπος.

Το φαγητό είναι ένα πολύτιμο κεφάλαιο της ανθρώπινης ζωής και ιστορίας. Εμβαθύνοντας σε αυτό, μπορούμε να βοηθήσουμε την ίδια μας της ζωή να γίνει ποιοτικότερη και συνάμα πιο όμορφη.